automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Ergens rond 1987 stuurde mijn vader mij op pad om onderdelen te halen bij trucksloperij van de Bunte aan de Arnhemseweg in Beekbergen hier vlakbij. We deden toen nog truckhandel en voor reparatie was er wat nodig en toen werd mij die vraag gesteld.  "Loop maar even mee want ik heb hier 2 Solexjes staan". Als ik het goed onthouden heb waren ze van zijn ouders. Nieuw geleverd door Harleman die destijds nog aan de Trekweg zat en die later ook klant bij ons is geweest. Ik verkocht hem een Toyota Lite-Ace.  Ik weet nog dat ik voor beide kocht voor 275 gulden en ben weer naar huis gereden om de aanhanger op te halen. Op de route van Beekbergen naar huis wist ik één van mijn leraren te wonen en die had het er vaak over dat hij een Solex zo leuk vond. "Je hebt eerste keuze, zoek er maar één uit voor 275 gulden" en zo geschiedde.  In 1990 ben ik gestopt met de bromfietshandel en bij de laatste voorraad nam ik mij voor dat degene die overbleef bewaard zou blijven. Het was een nek aan nek race met een Honda of Yamaha scooter. Typisch geval dat de nummer 1 eeuwige roem krijgt en nr 2 in de vergetelheid raakt.  Toen wij de Besteleend in de Romneyloods hebben weggezet op Lang parkeren is de Solex achterin de laadbak geschoven en daar hebben we hem in 2010 weer uitgehaald. Een en ander is gedaan en vervangen zoals nieuwe banden en veel klein grut. We hebben hem ook aan het lopen gekregen maar waarschijnlijk moet de tank een keer goed worden schoongemaakt of vervangen. Maar hij staat zo mooi tussen de verzameling.Overigens praten we over een Solex Oto Stokvis uit 1964.
0 Opmerkingen
Gisteren het laatste evenement van het seizoen, dat was nummer 40! Zelf geen foto gemaakt dus hier op de dam gedaan. Een paar uur later kwamen ze alsnog voorbij op Facebook, dus bij deze.
De Kever is vandaag weer aan het lopen gemaakt. Er waren wat probleempjes met de ontsteking. Vriend Gerrit Jan heeft dit verholpen, want die is daar veel handiger in dan ik en vertel het dan nog heel netjes. Gelukkig heb ik altijd fijne mensen om me heen.  Binnenkort een lamme pijlpinker vervangen en dan is deze in feite klaar voor het volgend seizoen. Dan is deze 67 jaar oud! Wanneer ma of tante Tonny meerijden in deze en het bouwjaar ‘58 komt ter sprake dan kun je er de donder op zeggen dat hun reactie is: "In dat jaar stierf je opa". Daarmee is het ook de oudste uit de verzameling.
 6,5 jaar en 15 auto’s geleden kocht ik dit project! Vandaag is deze Renault Super 5 dan eindelijk na vele tegenslagen voorzien van een verse APK. Ik heb de stand niet meer bijgehouden, maar ik gok in al die tijd 3 x voor de APK en een stuk of 7 herkeuringen. Zelfs van laswerk wat gedaan zou worden, werden stukken 'vergeten' en als ik hem dan terugbracht en opnieuw voor de herkeuring bracht hadden ze de boel dichtgekit! Tel daarbij op dat hij in totaal bij drie garages is geweest en een keer of 5 de kop eraf is geweest. De eerste twee bedrijven moeten zich de ogen uit de kop schamen. Ik ben zelf ook geen monteur maar zal dat ook nooit prediken. De laatste monteur heeft keurig werk geleverd, maar hij kwam weer niet door de APK omdat de carburateur een revisie nodig had.  Ook deed het gevecht met mijn arbeidsongeschiktsheidsverzekering een paar maanden later en wat ruim 4 jaar heeft geduurd het project geen goed plus alle latere projecten waar je dan weer fris aan mag beginnen. Gelukkig is de Renault nu technisch klaar en staat hij te popelen om er een pot verf overheen te gooien en dan hoop ik er volgend seizoen van te kunnen genieten. De ellende noem ik nu maar vergeet snel en ga door en kijk niet meer om. De drie miniatuurtjes staan op opa’s kantoor tussen de rest. Deze heb ik ruim 45 jaar geleden in de kleuren geschilderd en de zijruiten geblindeerd om er bestelletjes van te maken. Voordat ik deze uit de dozen trok was ik vergeten dat ik ze ooit had. Maar het stond bij aanschaf voor mij al vast dat ik de Renault zou voorzien van blinde panelen in de laadruimte omdat een bestelauto voor mij geblindeerd moet zijn.
De geleerden zijn het hier niet over eens maar gelukkig heb ik het eigenwijze van mijn ouwe heer meegekregen. En nee de onderkant, achterklep en bumpers worden niet blauw en ook de rode bies en rode trekhaak staat niet in de planning! De Jeep van Mourik is samen met de Besteleend het enige wat van hun bewaard is gebleven bij ons, of je moet een gevarendriehoek met de naam gestantst meerekenen die ik een paar jaar geleden vond op zolder en die nu in de Besteleend ligt.  Bij Mourik zitten ze nu ergens aan wagennummer 2300 en de Jeep heeft nummer 351. Naam en nummer waren verdwenen als ik 10 minuten later de werkplaats binnen was komen lopen, want onze monteur die hem technisch klaar heeft gemaakt had de schuurmachine al klaarliggen.
Zoals gezegd technisch klaargemaakt en uiterlijk zo min mogelijk aan gedaan. Enkele modificaties, want ik paste niet achter het stuur en de startknop die je met de voet moest bedienen zat meer richting bijrijderskant en daar kwam ik ook niet bij met mijn voet. Hiervoor is een hendel in de plaats gekomen naast de handrem. We hebben hem al 50 jaar in bezit waarvan 39 jaar onaangeroerd in het magazijn gestaan. De laatste drie jaar heb ik er nauwelijks mee gereden  De zolder die ooit als hooizolder heeft gediend blijft een idyllische plek. Er is in de 92 jaar dat deze bij ons in gebruik is vaker geruimd, en toch zijn er mooie schatten boven water gekomen die nu onderdeel uitmaken van de verzameling. Andersom is er ook heel veel naar boven verkast om ruimte te maken voor diezelfde verzameling. De sfeer is er zeker niet minder om geworden.
De Lancia Ypsilon is inmiddels voorzien van een verse APK. Laswerk gedaan aan de bodem en in de RX gezet. Nu nog cosmetisch aanpakken en wat technische dingen. De vloermat moet hersteld worden want kleine Italiaanse schoenen passen mij niet en koppeling -rempedaal zitten kort op elkaar, bij de wielkast voor blijft mijn schoen haken en dat rijdt echt niet prettig. De juiste achter- en knipperlichten voorzijde en new old stock spatlappen monteren en dan kan deze volgend seizoen uit de schorsing en in de belasting en verzekering. Heb ik tenminste een beetje keuze.  Ik ben altijd dankbaar met alle hulp die ik krijg, want zo onwillekeurig gebeurt er altijd wel wat aan de auto’s. Verzamelen is leuk maar klakkeloos neerzetten en er dan niets mee doen heb ik niets mee, en natuurlijk lukt dat niet met allemaal maar kan wel mijn best doen.
 Eind 2007 kochten we deze Transporter 2.5 TDI in voor de handel. Factuur en kenteken kwamen wat later dus zou je het na willen zien op RDW dan staat er 1-2008. Verlengd, bouwjaar 1999, 375.000km airco af fabriek en de 102pk. Iets later kwam de crisis en deze bleef staan in de romneyloods en daar stond hij best.  Een jaar of vier later waren we lekker bezig om de auto’s van pa in oude glorie te herstellen en besloot ik voor mezelf deze van internet af te halen en te bewaren. Hij heeft nog jarenlang in de loods gestaan en drie jaar geleden hebben we de Volkswagen eruit gesleept, heb ik hem lekker gepoetst en sindsdien staat ie mooi in de hoek.  Ik heb wel reacties gekregen op andere Facebook pagina’s dat je hier niks aan hebt omdat een diesel op den duur nergens meer mag komen, je hogere wegenbelasting moet betalen en ga zo maar door. Die mensen begrijpen niet dat ik dit doe voor mijn plezier en niet als belegging.  De laatste foto kreeg ik een paar jaar geleden toegestuurd door Adri. Hij heeft met de Transporter gereden als begeleidingsvoertuig. Hij vertelde mij dat de foto genomen is in de buurt van Oldenburg tijdens vooronderzoek om de route alvast te verkennen. Je wilt met zwaar transport natuurlijk niet voor verrassingen komen te staan.
|
Index
Alles
Archief
November 2024
|
RSS-feed