© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
Afgelopen zomer reed ik de Noordoostpolder in omdat mij de Daihatsu werd gedoneerd. Opa had deze nieuw gekocht en had er 10 jaar mee gereden tot zijn dood. Daarna had zijn dochter ermee gereden en sindsdien stond deze geschorst bij de kleinzoon in de schuur en die kreeg het verzoek van de familie om er een liefhebber voor te vinden. Hij trok het doek eraf en het eerste wat ik zei was: "Verrek dat is dezelfde kleur als mijn Starlet". Waarop Johan antwoordde: "Dat is precies wat ik dacht toen jij gisteren je Starlet postte en toen dacht, ik oh ja, de Daihatsu". Ze staan sindsdien daarom ook bewust naast elkaar, de kleur is niet helemaal gelijk en het zijn verschillende auto’s. Maar duidelijk is te zien dat het leeftijdsgenoten zijn en toch veel gelijkenissen hebben. Als je met een snel scheel oog kijkt dan zie je weinig verschil.
0 Opmerkingen
De laatste tijd zijn er weer veel volgers bijgekomen op Facebook, waardoor de teller nu door de 1200 gaat. Met een geschiedenis van bijna 100 jaar van ons garagebedrijf en mijn uit de hand gelopen verzameling is er altijd wat te vertellen of te zien. Ik probeer altijd een andere eigen foto te gebruiken en het verhaal een andere invalshoek te geven en dat is best een uitdaging.
Autojournalisten en fotografen komen ook wel eens over de vloer en die hebben een hele andere kijk op de wereld, getuige dit kiekje van Martijn van Well van Citroexpert. Vorige week zondag kreeg ik onderstaande mail: Goedemiddag, Mijn naam is Jan van der Klip uit Biddinghuizen. Zojuist kwam ik per toeval een pagina van uw automuseum tegen op internet. Tot mijn grote verbazing kwam ik daar een kentekenplaat tegen die mij wel heel erg bekend is! Namelijk het kenteken 70-27-ED van mijn Volvo Amazon. Vorige week ben ik met deze auto langs het RDW geweest om het slapend kenteken weer te activeren en dat is gelukt. Toen ik de auto 4 jaar geleden kocht zaten er wel papieren bij maar geen platen meer. Ik zal wat foto’s mee sturen ter verduidelijking. Mijn vraag is, heeft u toevallig ook de tweede kentekenplaat van mijn auto en zou u eventueel bereid zijn om er afstand van te doen? Ik hoor heel graag van u. Met vriendelijke groet, Jan van der Klip Nummerbord nummer twee hing er inderdaad ook en maandagmiddag heb ik beide van de muur afgehaald om ze de volgende dag per post te versturen. Mensen die verzamelen kennen het wel dat iets wegdoen soms een heikel punt is, maar hier hoefde ik geen seconde over na te denken. Hoe ik zelf aan die borden kwam? Die heb ik gekregen van vriend Rowan die ik weer ken van Klassiekers op de koffie in Winterswijk. Hij had een lel van een doos vol met pakweg 120 nummerborden voor mij van zijn inmiddels overleden vader. Die trok altijd de borden van de auto’s af wanneer hij ze wegdeed om te bewaren. De Volvo is dus waarschijnlijk een oudje van Rowan zijn vader geweest maar kan zich deze niet herinneren want senior was al jong overleden.De grote hamvraag is nu of de schroefgaten overeenkomen!
Vorig jaar december vertelde ik over de twee Kenwood KDC radio’s met klapschermen die op het kantoortje lagen sinds 2000. De ene was vrij snel aan de praat gekregen door een specialist alhier. Hij gaf aan dat de andere niet meer te redden was. Daarop kreeg ik de tip van volger Ronald contact op te nemen met Ewald van www.goedkopeautoradio.nl die ik vrijwel gelijk daarna gebeld heb. Hij moest de software nog ergens hebben liggen en afgesproken om de radio per post te versturen. Mijn idee was toen om het na de feestdagen te doen want haast heb ik nooit en de postbezorgers hebben het in die periode druk zat. Afgelopen week moest ik twee pakketjes met de post versturen en de radio lag inmiddels alweer 11 maanden op de werkbank verpakt in een doos dus ook eindelijk maar eens verzenden. Dinsdagmiddag naar de post gebracht en gistermorgen belde Ewald al. Hij werkt! Ik zal je het filmpje sturen en een tikkie. Gelijk €67,- inclusief verzendkosten betaald en ik had hem vrijdag voor 10.00 weer retour. Aangezien dit toch een hele dikke radio is moet hij in een auto komen waar deze ook tot zijn recht komt. De andere zit al in de Ford Scorpio en ik wil geen onherstelbare gaten zagen. De oplossing is om hem in de '86-er Renault 5 bestel te zetten. Er ligt nog een complete nieuwe betimmeringset in de weg voor een Volkswagen LT die ik in 2019 besteld heb en die verkocht ik aan iemand die zijn eigen werkplaatsinrichting overzette. Uit een van de deurpanelen kunnen twee zijpaneeltjes worden gezaagd in de laadruimte, hebben we met hout gelijk een mooie klankkast waar goede boxen in passen en de originele blijven netjes bewaard. Met de hele grote zijwandbetimmering voor de Volkswagen LT heb ik ook een hele mooie bestemming bedacht en aan een van de andere twee verstuurde pakketjes kleeft ook een schitterend verhaal, over beide binnenkort meer!
Als je bedrijf op een haar na 100 jaar bestaat, nooit verhuisd bent en de ruimte hebt dan gebeuren dit soort dingen. We kochten rond de eeuwwisseling een grote partij autoradio's. Moeder denkt dat het er 200 waren. Nieuw en ongebruikt of eerste montage. Twee heren kwamen met een bus vol radio's en gingen de autobedrijven langs. Wij namen een grote partij af want hoe meer je er kocht hoe minder we betaalden, staffelkorting dus! Uiteindelijk hadden we er zoveel dat we ze zelfs op zolder in huis hadden liggen en iets van 10 gulden per radio betaalden en daar liggen er nu nog 14. We verkochten toen veel bestelauto’s en vaak werd er gevraagd of we een radio konden monteren. Deze zetten we er kosteloos in en als ze andere wensen hadden dan bestelden we en betaalde de klant. De radio-cassette raakte uit de gratie en de laatsten bleven liggen. Negen heb ik er uitgezocht en op internet nagekeken. De bovenste is de Grundig 3101 en is van jaartal ‘95 en daar heb ik er nu vier van. De onderste is de Grundig 3301 en die heeft al dikke RDS techniek en stamt uit 1998. Ik heb er drie van. En dan zijn er twee Grundigs 3650 reverse uit 1993. Let ook op de speciale dozen die retour moesten naar Grundig. Dit was waarschijnlijk materiaal op importeursniveau voor speciale acties / uitvoeringen. Op een aantal auto’s uit de verzameling daar zitten te jonge of gare radios in en dat kan ik mooi in een klap corrigeren. Deze gaan in de jaren ‘90 auto’s vanaf de Subaru mini Jumbo uit ‘90 tot en met de Fiat Cinquecento uit ‘98. En ik zit altijd te hannisen welke knop ik nu weer in moet drukken onderweg, dat probleem heb ik dan ook niet meer.
Onze oud monteur Steven had het er afgelopen voorjaar nog een keer over. "Die radios op zolder liggen er zeker nog? Die kun je wel weggooien want niemand wil ze nog hebben". Nou dat dacht ik dus niet! “Volg je eigen kop, anders kun je er net zo goed een knolraap op zetten”. Eén van de wijze uitspraken van mijn ouwe heer die ik goed in mijn oren heb geknoopt. Toen ik in 2017 deze afgekeurde Subaru Mini Jumbo kocht verklaarde iedereen mij voor gek. Ik reed de Spoorstraat in en werd gelijk aangesproken door één van mijn broers die verderop woont. "Heb je die ingeruild?" Nee gekocht voor de verzameling. "Ja dat zal wel, je bent knettergek". Later sprak ik iemand die het over een koekblik had. Ik zette hem thuis voor het raam waar mijn vader zat zodat hij er goed zicht op had en hij vond het geweldig. Ben ook niet voor niets een produkt van mijn ouders! Het laswerk was te overzien en ik had er via via een spuitersechtpaar bij hier op de zaak. "Die moet je naar de sloop brengen! Dat ding is niks waard! Degene die dat wil spuiten is niet goed wijs!", gilde de vrouw! "Hou nou op, want volgens mij is die van die man zelf", hoorde ik de man fluisteren. Goh scherp en de groeten. Ik kwam terecht bij een man waar ik een klik mee had. "Je wil zeker alleen de beide achterpaneeltjes waar het laswerk aan is gedaan?" Nee rondom behalve het dak en de achterklep want ik wil de stickers niet kwijtraken maar wel het deukje eruit graag, ik heb een hekel aan kleurverschil en hij moet netjes! Zijn antwoord was kort en bondig: "HELD!" Nu jaren later krijg ik met regelmaat de vraag of ik deze verkoop en ook dat antwoord is kort en bondig: NEE! Want daarvoor leg ik mijn ziel en zaligheid er niet in. Ik heb het geld niet oneindig op de plank liggen en kan het net als een ander goed gebruiken maar dan denk ik weer aan een van die andere uitspraken van pa:
“Geld is leuk, maar de hond wil het nog niet vreten”. |
Index
Alles
Archief
November 2024
|