© www.automuseumpje.nl 2022
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
25 jaar geleden werd onze Mercedes 609 oprijtruck vervangen door de huidige Iveco EuroCargo. Het kenteken VD-31-RB kan ik wel dromen. Ik tikte hem in op rdw.nl en zag dat hij onlangs van eigenaar was veranderd. Vervolgens zocht ik op Google en ja hoor, BINGO! Toch wel bijzonder om na zo lange tijd je oude truckje te zien. Overigens hebben de mensen waar wij hem aan verkochten er 21 jaar mee gereden! Het was dus een goede truck.
0 Opmerkingen
Brouwersmolenweg Ugchelen 1969-1970, voor het ouderlijk huis van ma en mijn tantes. Ik in de armen van mijn moeder en tevens mijn beste vriendin. De Opel Commodore is nog altijd in familiebezit en mijn beide broers zitten op de achterbank.
Opa en oma van Burik in 1954 bij de nieuw aangeschafte Opel Kapitän. Net als mijn vader was opa Albertus ook een echte autoliefhebber
Ik zal het eerlijk bekennen, mooier dan deze foto gaat het naar mijn bescheiden mening nooit meer worden. Mijn vader Cees in 1966 op de Spoorstraat bij een GMC. Deze stond hier klaar voor aflevering aan de Nationale Wegenbouw alhier. Voorzien van een nieuwe Daf 100PK diesel, nieuwe Netam kieper en gespoten in hun bedrijfskleur. 2 jaar geleden hebben wij deze foto ook geheel terecht geplaatst op zijn rouwkaart.
Rond 1985 is deze foto gemaakt. De Caprice Coupé op de voorgrond is dezelfde die er nog altijd is. De rood-witte Mercedes 307D pick-up DC was toen zo goed als nieuw en had ik meen maar 3.000 kilometer gereden. Het spul kwam uit een veiling, samen met de rode Volvo truck en nog 15 bestelauto’s.
De rode Magirus Deutz die tegen de garagedeur stond en waar je net het dak en de voorramen van kan zien, was een 156D 6x6 en deze bestaat nog altijd. Nu eigendom van C.A.B. in Weert die het plan hebben deze te restaureren. En dat is zeker de moeite want dit was de allerlaatste die bij ons in de werkplaats is gerenoveerd. Alles wat nieuw in het magazijn op voorraad lag hebben onze monteurs vervangen. Ik kan zo nog veel meer vertellen, maar vertel alleen nog dat ik en mijn moeder op de foto staan. Tot 1990 had ik mijn bromfietshandel in het voorste gedeelte, wat er onlangs bij aan is getrokken. Ik was best lekker bezig toen, al zeg ik het zelf.
Opa Bart van Burik, de grondlegger van ons autobedrijf, bij een Opel Olympia.
Ik had deze foto een paar dagen geleden nodig en vertelde mijn moeder over die ene verkreukelde foto waar opa keurig in het pak stond. "Jouw opa was een heer en zat altijd keurig in het pak", was haar resolute antwoord! Ja tuurlijk dat wist ik. Jammer genoeg heb ik de beste man nooit echt gekend. Hij stierf in 1969 op 71 jarige leeftijd, ik was toen amper 2. Ik loop alle dagen in zijn voetsporen en die van mijn vader hier op de zaak. Met deze Toyota Camry 20.TD station heb ik gereden van 1990 tot 2002. We kochten hem bij Toyota dealer Polderman voor 18.000,- gulden ex btw met 120.000 kilometer op de teller. Toen hij voor het laatst de Spoorstraat verliet, stond er 688.000 kilometer op de teller. Dit was een hele fijne auto om mee te sturen en hier is de liefde voor Toyota echt mee aangewakkerd. We zijn niet zo van het bewaren, maar deze had ik moeten houden.
De Kadett was een diesel en ex-Mourik Groot-Ammers. Wanneer wij daar de overtollige busjes kochten, zaten er geregeld personenauto’s bij. Moeder reed daar in die periode om de haverklap mee. Dit soort auto's verdwenen dan weer plots (betaald!) naar het Oostblok, maar dan was er zo weer een verse. Mooie tijden! Mijn vader Cees bij zijn '60-er Chevrolet Impala Coupe. Pa was een echte coupé- liefhebber. De Impala heeft hij later wit gespoten met zwart dak en hij heeft er een jaar of 5 mee gereden. Met deze reed hij veel op Frankrijk om Amerikaanse dumptrucks te kopen. Pa was een goede koopman, goudeerlijk en altijd zichzelf gebleven.
Ons oude woonhuis waar ik geboren ben heeft in 1976 plaats gemaakt voor de huidige en op de achtergrond de oude garage waar in 1964 de grote werkplaats tegenaan is gebouwd. Foto zal dus begin jaren '60 zijn gemaakt. Ondanks dat de Opel Commodore nieuw geleverd is in de huidige kleur groen, is deze hier blauw metallic. Mijn moeder kwam in 1975 thuis met een lelijke kras over de hele zijkant. Cadeautje van een of andere @&^%, die even met een scherp voorwerp langs de auto was gewandeld op een parkeerplaats. Pa maakte zich zo kwaad en trapte nog een deuk in het spatbord, waar ze nog een paar jaar mee heeft gereden.
Blauw metallic was toen in opkomst dus werd hij in die kleur gespoten en in die kleur is de Commodore ook weggezet in 1978. In 2012 zijn we begonnen met de restauratie en het was voor mij klip en klaar dat het ook weer groen moest worden, inclusief de gouden bies. En je ziet nog net de neus van onze huidige Caprice Coupe! Kleine reality check is dat de Commodore nu na de restauratie weer net zo lang op de weg is als de tijd in het begin. Tijd vliegt. Gewoon even een prachtig plaatje uit een van de vele oude familiealbums. Drie onbekende dames bij een Renault Monaquatre, voorzien van een provinciaal kenteken uit Gelderland (de M). Mooier dan dit wordt het niet,
Peter achter het stuur van de Opel Commodore GS Coupé. Wij hebben deze 2,5 liter 6 cilinder nieuw gekocht in 1969 bij Hessing in De Bilt voor 13.000 gulden. Dat was destijds veel geld voor een nieuwe auto. En dan nu het bijzondere van dit verhaal: hij is nog steeds in ons bezit! Doordat de Opel in 1978 is stilgezet, heeft hij nog maar weinig kilometers op de teller staan.
Rond 1970 moet deze Opel Rekord Coupé met Cor op de foto gezet zijn. Bouwjaar ongeveer 1965. De auto werd verkocht aan een medewerker van wegenbouwer Te Siepe in Zwolle.
Links Jan Dekker en rechts Cees bij een Mercedes-Benz. Jan was in dienst bij Albertus als monteur. Op de achtergrond een Chevrolet en een GMC.
Begin 1967. De broers Bert en Cor voor een aantal REO's en een GMC, afkomstig van het Amerikaanse leger. Op de achtergrond de nieuwe werkplaats, gebouwd in 1967.
Het transportbedrijf heeft ongeveer 10 jaar deel uitgemaakt van onze historie. En al die tijd werkte Melis Hoegen bij ons als chauffeur.
Cees en zoon Bert voor een GMC truck met linnen kap, omstreeks 1966. Deze GMC's waren allemaal afkomstig van het Franse leger. Hoeveel we ervan gehad hebben, is niet meer na te gaan. Het zullen er honderden geweest zijn. Ook deze GMC's werden voorzien van een wagenmakerscabine en een nieuwe DAF dieselmotor. De GMC kreeg altijd een 100PK uitvoering.
Via diverse kanalen zijn er naar schatting 60 REO trucks ingekocht. Afkomstig van het Amerikaanse leger vonden zijn via Duitsland hun weg naa Nederland. Hier ziet u van links naar rechts Steven Pas, Willem Holtrigter en Melis Hoegen bij een REO in opbouw in onze werkplaats. Om er vervolgens in deze staat weer uit te komen. Een tweetal REO's is hier klaar voor aflevering aan de Nederlandsche Pijpleiding Constructie Maatschappij, kortweg NPC. De voorste is in opdracht voorzien van een tankopbouw. Op de foto van links naar rechts Melis Hoegen, Steven Pas, Piet Meijer en Willem Holtrigter. Links op de achtergrond een rode Thames Trader. Deze werden ingekocht voor de sloop omdat de cardanassen vaak stukgingen.
Een foto van ons bedrijf, eind jaren '50. Op de voorgrond staat de DAF van onze buurman geparkeerd. Daarachter onze kraanwagen.
Afkomstig van Van Gend en Loos en gekocht bij Jan de Krommerd uit Nijmegen. Herkenbaar aan de specifieke wagenmakerscabine. Ingekocht als chassis en door ons voor zien van opbouw.
Destijds de buitenmuur. Later werd dit de binnenmuur met de deuren naar het magazijn en het bandenhok. Dezelfde situatie vanuit een andere hoek. Nog net te zien zijn de deuren van een Morris Minor.
Op de plek van onze huidige werkplaats stond vroeger deze open loods. Deze foto's zullen eind jaren '50 gemaakt zijn. Links een GM, de andere 2 zijn GMC trucks.
Willem Steenbergen, destijds monteur bij ons, voor een GMC, klaar voor aflevering. De GMC is in onze werkplaats voorzien van het tandemstel met dubbel lucht. Voorheen heeft de truck gereden met een gesloten opbouw met slechts 1 as achter. Het reservewiel werd op de grill gemonteerd om zoveel mogelijk tonnage op de achterwielen te krijgen. De driezijdige kieper is wederom van Netam.
|
Index
Alles
|