onze
|
|
© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
|
Volgend jaar bestaan wij 100 jaar en daar zijn we maar wat trots op. Bestaansrecht is er niet echt meer, maar dat heb ik een plek kunnen geven. En de hele dag uit het raam kijken dat is niet mijn ding dus blijf lekker aanrommelen.  Eén van de oudste foto’s uit ons rijke archief is deze van opa Bart en mij vader Cees hier in de Spoorstraat voor de garage. Wij zitten hier sinds 1932 en pa was van ‘31 dus tel maar uit! De auto was een Ford Model A Tudor Sedan en op de achtergrond zie je ons boerderijtje waar vroeger meneer Warmels woonde en zijn familie. Ik denk dat de boerderij ook al 70 jaar in de familie is.
0 Opmerkingen
 Autohandelaren, automarkt, Apeldoorn.
De combinatie van deze drie woorden is nogal beladen voor een hoop mensen. Mijn vader had zelfs een hekel aan het woord autohandelaar omdat er inderdaad een hoop gespuis tussen zat in ons mooie dorp Apeldoorn. Zo had mijn oudste broer ooit op moeten schrijven wat het beroep van pa was: Autohandelaar! "Fout", riep pa: "Directeur ener handelsonderneming". Waar ik dan weer de schurft aan krijg is dat ze tegenwoordig meer beginnen met Automotive! Ik kan mezelf garagehouder noemen, ondernemer en vul ze in, maar ik heb er geen enkele moeite mee om te zeggen dat ik autohandelaar uit Apeldoorn ben in ons 99 jarig bestaan. De man die hier op de bumper zit is mijn opa Bart op de automarkt in Apeldoorn tussen zijn collega’s. Mijn opa was een heer en correct zakenman die geen rotzooi moest hebben maar mooie, frisse, eerlijke handel. Mijn vader was precies hetzelfde, die was recht door zee. Goed is goed en als hij het niet vertrouwde zei hij dat er gewoon bij. En zo heb ik het ook geleerd en altijd gedaan. Het bedrijf stelt niet veel meer voor en verkoop en werk kun je het bijna niet meer noemen vanwege mijn gezondheid. En toch ben ik nog altijd waanzinnig trots op wat we allemaal gedaan hebben en de manier waarop. Pa zei dan: "Als je ‘s morgens in de spiegel kijkt, moet je naar je eigen kop kunnen kijken zonder je te schamen!" En die ouwe had gelijk.  Mijn opa Bart met mijn vader Cees op de motor voor ons pand waar wij al sinds 1932 zitten. Wij denken dat de foto is genomen rond 1933/1934. Opa begon 2 straten verderop in de Sophialaan, waar nu de parkeerplaats is van Royal Talens, in 1925 ons familiebedrijf. Dat huis is later in de oorlog platgebombardeerd! Ik ben altijd ontzettend trots een nazaat van die twee te zijn. Opa heb ik nooit gekend want die stierf in 1969 toen ik anderhalf jaar jong was.
Ook dit is onderdeel van onze geschiedenis. Op ons bedrijfsterrein staat een oud boerderijtje in oude originele staat uit +/- 1875. Meneer Warmels heeft er gewoond tot aan zijn dood rond 1980 en sindsdien staat het onbewoond en word het gebruikt als opslag. Mijn opa Bart van Burik kocht de boerderij voor de grond, want er zat een lel van een tuin achter. Het is minstens 65 jaar eigendom van mijn familie en is bij de Apeldoorners bekend als 'dat oude boerderijtje aan het kanaal achter het gele hek'. Afgelopen maandag was fotograaf Ruud Zeeman hier voor de 2e keer nu de begroeiing zo mooi in de herfstkleuren waren. Mag ik nog een keer foto’s maken? Ja hoor geen probleem, krijg ik dan wat mooie foto’s? En zo geschiedde! Kijk en geniet. www.fotofineart.nl  Opa Bart van Burik lekker in het zonnetje voor de garagedeur.
 1937! Zonder twijfel het coolste document uit onze rijke geschiedenis. Het enige wat ik dan kan bedenken is wat ben ik trots dat ik een kleinzoon ben van opa Bart. De man heeft samen met oma Berendina het bedrijf opgebouwd vanuit niets. Net als mijn vader Cees een echte koopman en heer.
 Mijn opa Bart van Burik bij zijn ‘25 Buick. Op de achterkant van de foto stond 12 juli 1931. Mijn vader was toen 4 maanden oud dus ik betwijfel of hij dat was op de achterbank bij oma.
 Opa en oma van Burik in 1954 bij de nieuw aangeschafte Opel Kapitän. Net als mijn vader was opa Albertus ook een echte autoliefhebber
 Opa Bart van Burik, de grondlegger van ons autobedrijf, bij een Opel Olympia.
Ik had deze foto een paar dagen geleden nodig en vertelde mijn moeder over die ene verkreukelde foto waar opa keurig in het pak stond. "Jouw opa was een heer en zat altijd keurig in het pak", was haar resolute antwoord! Ja tuurlijk dat wist ik. Jammer genoeg heb ik de beste man nooit echt gekend. Hij stierf in 1969 op 71 jarige leeftijd, ik was toen amper 2. Ik loop alle dagen in zijn voetsporen en die van mijn vader hier op de zaak.  In 1932 kocht Albertus van Burik op een veiling het voormalige koetshuis van de ANZA, de Apeldoornse nettenfabriek van Von Zeppelin. Destijds stonden hier de paarden en de koetsen van de directie. De koetsier woonde in het huis op nummer 37. De foto is ergens rond 1934 genomen met Albertus en de kleine Kees op de foto. De tekst 'Anno 1912' staat nog steeds op het pand.
 Albert van Burik was de grondlegger van ons bedrijf. Hier poseert hij aan de Spoorstraat bij zijn Chevrolet, ergens in de jaren '50.
 Vandaag, 28 februari, is het de sterfdag van opa Cor Schippers die zijn garagebedrijf in Ugchelen had. Hij overleed in 1958 op slechts 42 jarige leeftijd, dus vandaag even een klein eerbetoon aan hem. Moeder kan zich herinneren dat ze als klein meisje samen met haar vader onderdelen ging halen bij opa van Burik, een jaar of 70 geleden. Inmiddels woont zij hier ook alweer 60 jaar aan de Spoorstraat.
Ons bedrijf met voormalig woonhuis aan de Spoorstraat 37. Mijn opa Albertus kocht dit in 1932 voor 5600,- gulden. Pa heeft het mij vaak verteld. Hij kwam als 1-jarig ventje mee en heeft er de verdere rest van zijn leven gewoond. Naarmate ik ouder wordt begrijp ik dat steeds meer, want we zitten hier best.  GD-01-12 op de Daf is een kenteken uit 1961 en het nieuwe gedeelte van de werkplaats stond er nog niet, dus dit is vóór 1964. De kraanwagen met Holmes wrecker kraan was eigen sleepwagen. En de Thames Trader zal ongetwijfeld in de sloop terecht zijn gekomen want daar kocht hij ze altijd voor.
Stoel gerepareerd en een kap op een auto. Hiervoor betaalde opa op 1 maart 1939 Fl. 30,95.   Opa van Burik adverteerde in 1940 in de Nieuwe Apeldoornsche Courant. Opel te koop, met 9 regels voor 2 gulden 25.
|
Index
Alles
|
RSS-feed