onze
|
|
© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
 Ons bedrijf bestaat 100 jaar en daar zijn we maar wat trots op! Ik vertel het nu in het kort want het complete verhaal is boekformaat. Opa Bart was buschauffeur en op een dag kreeg hij een opdracht die hem niet zinde. Hij zette de bus inclusief passagiers aan de kant en is naar huis gelopen, een trekje die ik ook herken bij mijn vader en mijzelf!  Zo kreeg ik ooit de opdracht om een tweede krantenwijk te lopen omdat er een zieke was. Je gaat die wijk lopen of je levert je krantentas in! Die zat al vol, heb hem van mijn fiets afgehaald en bij mijn chef op zijn buro gegooid en ben naar huis gegaan. Later hoorde ik dat mijn chef beide krantenwijken moest lopen van de directie. Maar opa begon dus in de autohandel en woonde met oma Berendina hier 400 meter vandaan en ze hadden geen ruimte om de handel neer te zetten maar 200 meter daarvandaan zat Hotel Suisse en daar mocht hij er een paar in de garage zetten. Oma was coupeuse en pa heeft wel verteld dat hij een pak nodig had en er was weinig geld. Oma sneed uit sloopauto’s het wollen hemeltje en naaide een pak ik elkaar. In 1932 kocht opa ons huidige pand met woonhuis voor NLG 5600,- en mijn vader Cees was toen net een jaar oud. Vader nam al op vrij jonge leeftijd de zaak over omdat opa de ziekte MS had.   In 1990 ben ik officieel in de zaak gekomen nadat ik al een jaar of wat meehielp en ondertussen lekker met mijn eigen bromfietshandel bezig was geweest, vlieguren maken!
Hoe ik nu mijn dagen invul is redelijk bekend, samen met mijn moeder Thea wonen we nog altijd op het adres wat opa dus 93 jaar geleden kocht. Ben erg trots op de mensen waar ik van afstam. We gaan het vieren op een manier waar ik mij prettig bij voel en daar hoort geen drukte en poespas bij, wel mensen waar ik gek mee ben en die bij de inventaris horen
0 Opmerkingen
 Ook van de kant van mijn moeder kom ik uit een autonest. Ma vertelt soms over opa en dat ze het arm hadden en opa Schippers zo graag auto reed. Mijn moeder stond als klein meisje vaak aan de pomp en ging ook geregeld centjes halen bij de klanten. Andere tijden. Hij kwakkelde met zijn gezondheid en stierf al op 42 jarige leeftijd in 1958.   Mijn vader Cees in 1966 bij zijn '64-er Chevrolet Impala tijdens de vakantie in Oostenrijk. Moeder heeft de foto gemaakt. Deze Impala zit bij ons in de familie in het collectief geheugen. Pa uiteraard ook.
 Vandaag 61 jaar geleden was dit de trouwstoet van mijn ouders. Je dacht toch niet dat pa in een koets met paarden zou gaan trouwen? Voor de locals: de foto is genomen op de Brouwersmolenweg. Nu Europaweg ter hoogte van het BP station van Wieringa. Moeder is een geboren en getogen Ugchelse, dus die zat net een paar minuten in de auto. Deze foto hangt al jarenlang uitvergroot op kantoor. Gewoon te mooi om alleen in het album te staan.
 Grasduinen op deze regenachtige zaterdagmiddag in een oude schoenendoos. Deze foto is gemaakt in 1980 ergens in de Eifel. Mijn moeder uiterst rechts met twee vrienden uit Amerika, de Caprice niet meegerekend. Dit is dezelfde Caprice die nog altijd in ons bezit is.
 De mooiste foto van mijn moeder Thea. Op vakantie in 1966, samen met pa naar Oostenrijk in de ‘64 Chevrolet Impala coupe. Gewoon een schitterende foto!  Brouwersmolenweg Ugchelen 1969-1970, voor het ouderlijk huis van ma en mijn tantes. Ik in de armen van mijn moeder en tevens mijn beste vriendin. De Opel Commodore is nog altijd in familiebezit en mijn beide broers zitten op de achterbank.
 Rond 1985 is deze foto gemaakt. De Caprice Coupé op de voorgrond is dezelfde die er nog altijd is. De rood-witte Mercedes 307D pick-up DC was toen zo goed als nieuw en had ik meen maar 3.000 kilometer gereden. Het spul kwam uit een veiling, samen met de rode Volvo truck en nog 15 bestelauto’s.
De rode Magirus Deutz die tegen de garagedeur stond en waar je net het dak en de voorramen van kan zien, was een 156D 6x6 en deze bestaat nog altijd. Nu eigendom van C.A.B. in Weert die het plan hebben deze te restaureren. En dat is zeker de moeite want dit was de allerlaatste die bij ons in de werkplaats is gerenoveerd. Alles wat nieuw in het magazijn op voorraad lag hebben onze monteurs vervangen. Ik kan zo nog veel meer vertellen, maar vertel alleen nog dat ik en mijn moeder op de foto staan.  Vandaag, 28 februari, is het de sterfdag van opa Cor Schippers die zijn garagebedrijf in Ugchelen had. Hij overleed in 1958 op slechts 42 jarige leeftijd, dus vandaag even een klein eerbetoon aan hem. Moeder kan zich herinneren dat ze als klein meisje samen met haar vader onderdelen ging halen bij opa van Burik, een jaar of 70 geleden. Inmiddels woont zij hier ook alweer 60 jaar aan de Spoorstraat.
|
Index
Alles
|
RSS-feed