Er zijn vele verkoopgesprekken die mij bij zijn gebleven en nog lang zullen doen. Zo verkocht ik ooit een Fiat Ducato aan een dierenarts uit Deventer. Ik kende de beste man niet maar achteraf bleek dat mijn tante en nicht daar ook in zijn praktijk kwamen met hun huisdieren. Hij ging een camper bouwen.

Het was 2002 w,ant we schakelden om van de gulden naar de euro. Nlg 6.500,- werd €2.950,- voor deze Hyundai H100 Satellite personenbus. We adverteerden hem met defecte motor en om misverstanden te voorkomen vermeldden we dit in het Nederlands / Duits / Engels.

"Chef! Motor good? Getriebe good? Keine kratze, keine buile?" Ik herinner mij een echtpaar met kinderen die hevig met een vergrootglas om de auto heen liepen. "Voor dat geld mag hij wel perfect rijden. Laten we er eerst maar eens een stukje mee rijden dan kijken we straks wel hoe we er met de prijs uitkomen". Ja hoor prima ik zal de groene platen pakken, hek opendoen en een stuk of 3 auto’s die ervoor staan weghalen. Pak ik gelijk een sleepkabel. Als u dan uw auto ervoor zet dan trek ik jullie met uw eigen auto. "Waarom met mijn auto trekken? dat begrijp ik niet". Omdat u dan beter oplet als u moet remmen natuurlijk want dan hebben we allebei schade! "Wat is dat voor manier van proefrijden vroegen ze zich af". Hoe wilt u het anders doen dan als de motor kapot is! "Dat had u dan ook wel eerder kunnen zeggen!",  riepen ze op zeer beledigde toon. In welke taal had ik het er dan nog bij moeten vermelden volgens u? Kwaad verlieten zij ons bedrijf en nooit meer iets van gehoord.

Maar een week of twee later kwam er een bergingsbedrijf met een afsleeptruck onaangekondigd uit ik meen Zeeuws Vlaanderen. Waar komt u voor, vroegen wij.  "Ja, dat vraag ik mij eerlijk gezegd ook af",  was zijn antwoord. "Mijn opdrachtgever is onderweg". We gaven de beste man koffie en een plekje bij de kachel en een half uur later kwam een ander echtpaar binnen. "Ah chauffeur u bent er al, dat is mooi.
We komen voor de Hyundai met kapotte motor, mogen wij hem even zien?" Ja natuurlijk en ik pakte de sleutels en liep met ze mee. Ze maakten even een kort rondje om de auto, keken een keer naar binnen en ze hadden het gezien.
"Is er een postkantoor in de buurt? Als u de rekening maakt zal ik eerst even betalen en dan gaan we gauw weer terug want we moeten nog een eind rijden".
​
Soms ging het stroef en soms ging het soepel, maar mooie tijden waren het zeker!

Mijn eerste auto was een Fiat 127. Ik was net 18 en had drie maand later mijn rijbewijs. De eerste tijd stond er altijd wel een auto om de deur die ik kon gebruiken. Pa was weer eens in Groot-Ammers om handel te doen bij Mourik op kantoor met Cees Middelkoop.
​
"Die jongste van mij heeft zijn rijbewijs gehaald en daar heb ik een auto voor nodig". Cees Middelkoop keek naar de overkant van de Voorstraat waar de werkplaats was, pakte de telefoon en belde de chef werkplaats. Dat bruine Fiatje leegpakken! Die gaat nu mee naar Apeldoorn. De GV-42-TD in Confort Lusso uitvoering.

Mijn oudste broer was mee met pa en die heeft de auto teruggereden. Onze monteurs Steven en Joop hebben de Fiat optisch en technisch klaargemaakt en ik heb er maar vier maanden mee gereden. Het voordeel als je vader een autobedrijf heeft is dat er altijd auto’s staan, maar ook klanten zijn. Ik kon hem ook leegpakken. ​

De Kever had ik volgens mij samen met mijn broer voor de handel, maar dat vonden mijn ouders geen auto voor mij om mee te beginnen. De rode Fiat zal later ook bij Mourik vandaan zijn gekomen want die gebruikten ze veel.

Helemaal links staat een rode Chevrolet Blazer diesel pick-up en als je goed kijkt zie je dat hij op een platte band staat. Het was bloedheet en we hoorden in de werkplaats een enorme knal! Een van de monteurs ging buiten kijken wat er was gebeurd en zag de lege band. Wat bleek nou, die band was spontaan ontploft. Pa had hem gekocht van een auto- en bandenhandelaar. Ik heb hem rondom vrijwel nieuw in de banden gezet had hij bij de verkoop verteld. Aan de hand hiervan weet ik dat de foto’s zomer 1986 zijn gemaakt.
​
Pa wist genoeg en liet de jongens de andere drie ook controleren. Alle vier mooi profiel maar aan de binnenkant vol met pleisters. Gek hè dat de handel in Apeldoorn een slechte naam heeft!

Het zal een jaar of 30 geleden zijn dat ik samen met chauffeur Willem Reusken op een vrijdagavond naar Opel dealer Autopelle in Capelle ad Ijssel reed om een Toyota Hiace koelwagen op te halen.

Toen we langs Woerden reden zei ik tegen Willem: "Op de terugweg rijden we even naar de Fiat dealer want daar heb ik nog een bieding lopen". De Hiace was volgens afspraak, dus Willem reed met de groene platen achter mij aan naar Auto Rijnstad.
We liepen de showroom binnen en de vertegenwoordiger was telefonisch in gesprek, dus we stonden een tijdje te wachten. Toen het gesprek klaar was kwam hij zijn kantoor uit. "Heren wat kan ik voor u betekenen?" "Van Burik Apeldoorn. We waren in de buurt en waren benieuwd of het nog wat geworden was met de Fiat Ducato!"
De mond viel open van de beste man en hij dacht dat hij in de maling werd genomen. Wat bleek: Hij had ons gebeld om te zeggen dat de Fiat binnen was en gooide dus net de hoorn op de haak met pa. Mijn vader had gezegd: "Ik bel Peter, want die heeft telefoon in de auto en komt langs Woerden". Thuis had ik er niets van verteld, dus mijn actie was spontaan en de bieding was weken of maanden geleden gedaan. De vertegenwoordiger was Ton van der Horst, later eigenaar van Volkswagen dealer Lexpoint.

Anekdote #1
Uit de tijd van slechts 1 foto met lage resolutie bij de advertentie op internet stamt dit verhaal. We hadden veel Hyundai H200 enkele en dubbele cabines in de verkoop staan, waaronder een blauw metallic met rondom lichte gebruikssporen. Maar door de lage kwaliteit en kleur kon je dit niet zien op de foto, dus had ik dat er keurig bij vermeld staan.

Hoe vaak of we zijn gebeld of ik uit kon leggen hoe dat kon dat je daar op de foto niks van te zien was en hoe dat kon, is niet in te schatten. Op den duur werd ik daar behoorlijk appelig van en begon met de mensen mee te praten. "Nou dat kan ik u uitleggen. Ik heb namelijk eerst de foto gemaakt en toen een klein hamertje gepakt en alle deukjes er heel voorzichtig ingetikt".

Ook kwamen er mensen voor binnenlopen.
"U heeft een Hyundai Dubbele cabine op internet staan".
"Ja dat klopt, er staan er een stuk of 25. Welke had u gezien?"
"Die met rondom gebruikschades".
"Loopt u maar mee, dat is deze hier!"
"DIE HEEFT RONDOM SCHADES, U BENT EEN OPLICHTER!"
​
En denk je nou, dat heeft hij uit zijn duim gezogen! We hebben hier de gekste verhalen meegemaakt. Ik zal er voortaan zo nu en dan wat van delen. We hadden een boek kunnen schrijven.