Het was november 2008 dat we een Ford Transit te koop hadden staan. Op een dinsdag kwamen er 4 Georgiërs of Roemenen die we de Ford verkochten. Ze hadden haast om weg te komen, maar hij moest nog een apk hebben. Ze hadden geen tijd dus we bestelden een 5-daags Duits exportkenteken met verzekering. Ze zouden in de middag de auto op komen halen want dan gingen ze eerst naar de automarkt, maar ze kwamen pas woensdagmiddag en dan zouden we tijd zat hebben gehad om de apk te regelen.  We hadden vooraf al verteld dat de politie lastig kon zijn met deze Duits exportkenteken dus de kortste weg het land uit bij Zevenaar was ons advies. Dat begrepen ze! (Niet)​

Mijn eerste auto was een Fiat 127. Ik was net 18 en had drie maand later mijn rijbewijs. De eerste tijd stond er altijd wel een auto om de deur die ik kon gebruiken. Pa was weer eens in Groot-Ammers om handel te doen bij Mourik op kantoor met Cees Middelkoop.
​
"Die jongste van mij heeft zijn rijbewijs gehaald en daar heb ik een auto voor nodig". Cees Middelkoop keek naar de overkant van de Voorstraat waar de werkplaats was, pakte de telefoon en belde de chef werkplaats. Dat bruine Fiatje leegpakken! Die gaat nu mee naar Apeldoorn. De GV-42-TD in Confort Lusso uitvoering.

Mijn oudste broer was mee met pa en die heeft de auto teruggereden. Onze monteurs Steven en Joop hebben de Fiat optisch en technisch klaargemaakt en ik heb er maar vier maanden mee gereden. Het voordeel als je vader een autobedrijf heeft is dat er altijd auto’s staan, maar ook klanten zijn. Ik kon hem ook leegpakken. ​

De Kever had ik volgens mij samen met mijn broer voor de handel, maar dat vonden mijn ouders geen auto voor mij om mee te beginnen. De rode Fiat zal later ook bij Mourik vandaan zijn gekomen want die gebruikten ze veel.

Helemaal links staat een rode Chevrolet Blazer diesel pick-up en als je goed kijkt zie je dat hij op een platte band staat. Het was bloedheet en we hoorden in de werkplaats een enorme knal! Een van de monteurs ging buiten kijken wat er was gebeurd en zag de lege band. Wat bleek nou, die band was spontaan ontploft. Pa had hem gekocht van een auto- en bandenhandelaar. Ik heb hem rondom vrijwel nieuw in de banden gezet had hij bij de verkoop verteld. Aan de hand hiervan weet ik dat de foto’s zomer 1986 zijn gemaakt.
​
Pa wist genoeg en liet de jongens de andere drie ook controleren. Alle vier mooi profiel maar aan de binnenkant vol met pleisters. Gek hè dat de handel in Apeldoorn een slechte naam heeft!

Deze foto roept heel veel herinneringen bij mij op en zal uit '94 of '95 komen. De autoambulance kochten we eind '94 en de lier is daar vrij snel afgehaald, zodoende kan ik het nagaan.

De gele Mercedes bakwagen was een 309D 5 cilinder met heel weinig kilometers. We verkochten deze naar Deventer voor rond de 8.500,- gulden met drie maanden garantie. Op een maandagmorgen kwam er een fax (Google het maar eens) binnen met een reparatierekening van 10.000,-  gulden en of we die even wilden betalen aan de Mercedesdealer ter plaatse, anders kregen ze de auto niet mee. Wat mankeerde er dan aan? Ze hebben er een nieuwe motor in gezet. Was ie kapot dan? Nee we konden er nog wel mee rijden, maar ze vertelden dat er een nieuwe in moest. Dan willen wij de oude motor zien! Nee die is al met het oud ijzer meegegaan. Nou dan betalen wij niks. U had ons in moeten lichten. Wij waren vuile oplichters en doorrr.

De Mercedes vooraan de weg was een 208D uit 1991 met 54.000km, net als de Fiat Ducato 2.5D. Beide met imperiaal en qua uitvoering precies gelijk. Imperiaal, trekhaak, bijrijdersbankje, PK's prijs enz. Ik weet dit nog omdat ik het verhaal vaak heb verteld, en mijn geheugen is ook best op orde. Voor de Ducato kwam een man samen met zijn vader kijken. Een pracht van een auto die zo bij van Rijn kwam die toen de Fiat dealer was in Apeldoorn. Onder de voorruit zat een heel klein roestgaatje ter grootte van een dubbeltje (was toen een wettig betaalmiddel) en verder was deze in staat van nieuw. Oh nee, die moeten we niet, zie je wel dat Fiat nog altijd een grote roestbak is. En die Mercedes dan? Maar u wil geen roest en dat is een complete spuiter vergeleken met de Fiat? Mijn zwager is spuiter en die trekt er zo de spuit overheen. Heeft niks te betekenen. En ze reden tevreden met de Mercedes naar huis.

En zo kan ik bij nog een aantal doorgaan. De gele VW Transporter T4 was de eerste die Barry hier poetste, de rode Transit verkochten wij aan Jan Tinga. De Totota Hi-ace met imperiaal kochten we van Martin van Hardeveld. Bij de Toyota Hi-ace personenbus kregen we het grootste gesodemieter met een Egyptenaar die op zondag op de stoep stond. Hij had pa doordeweeks hier gesproken en hij had verteld dat er een personenbus binnen zou komen voor 28.500,-  gulden. Mag ik hem zien? Oh wat een mooie en precies wat ik zoek. En een trekhaak! Ja, die heb ik nodig. Oh en schuiframen en een kachel. Precies wat ik zoek. Alleen heb ik u verteld dat hij 28.500,- zou kosten en daar heb ik mij in vergist. Hij kost 24.500,- Auto heeft schade gehad, en heb je dit wel gezien? En de kilometers kloppen niet! Meneer u wordt vriendelijk verzocht om in uw auto te stappen en maken dat u wegkomt! Omdat ik kroeshaar heb he. Jullie discrimineren. Nee omdat u een flapdrol bent. En nu wegwezen. Ik bel de Politie! Ga u gang. Die man stond zo'n stennis te maken dat voorbijgangers stopten wat er aan de hand was. 

Kortom, mooie tijden.

In 1992 vertrok deze Mercedes-Benz 307D naar Marokko. Veel van deze busjes zijn die kant opgegaan, totdat de invoerrechten te hoog werden. Bij een aanschafprijs van 10.000 gulden waren invoerrechten van 13.000 gulden geen uitzondering. De gele Toyota Hiace was destijds de eerste die we aankochten van het nieuwe model. 

De rode Fiat Ducato verkochten we aan een vrachtwagenchauffeur, die hem ging ombouwen naar een camper. De gele Ford Transit is verkocht naar Suriname. 

Anno nu zien we twee oude modellen Volkswagen LT naast elkaar staan. In 1992 spraken we van een oud en een nieuw model. De witte met de rechthoekige koplampen was het nieuwe model. 

Een Mitsubishi L300 uit 1988 en een Volkswagen Transporter 2.0 benzine. Beide zo goed als nieuw. 

In 1994 is dit drietal gefotografeerd. Links een Volkswagen Transporter uit 1986, verkocht in Apeldoorn. De Toyota Hi-Lux in het midden is uit 1989 en de Toyota Corolla uit 1986. Beide zijn vertrokken naar Griekenland. 

In 1985 kochten wij uit een faillissement een partij van 17 jonge bestelwagens en een Volvo truck met kraan van een bouwbedrijf. Deze hadden allemaal uitzonderlijk weinig kilometers gedraaid en waren in staat van nieuw. De rode Magirus 156 die tegen de garagemuur staat is de laatste die van voor tot achter compleet gerenoveerd is verkocht. 

Deze Mercedes-Benz 307D kwam uit 1982 en was met 15.000 kilometer nog als nieuw. De Peugeot 305 GLD was, na Mercedes-Benz, één van de eerste personenauto's met een dieselmotor. Niet vooruit te branden maar wel ongelofelijk zuinig voor die tijd. Hier hebben wij jarenlang mee gereden. 

Links een Ford Transit uit 1982, daarnaast de oude types Mercedes-Benz. Destijds moderne auto's. 

1992 bij ons op de dam. De Suzuki Carry is denk ik naar Egypte geëxporteerd. Die werden zeer vakkundig in stukken gesneden. Ongeveer tegelformaat. Dan stond er op de vrachtbrief 'schroot'. En eenmaal op de plaats van bestemming werd alles weer netjes aan elkaar gelast. Deden ze dat niet, dan moest men de nieuwprijs als invoerrechten betalen. Meerdere Transporters T3 en vierkante LT's.