© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
Dat ik het hier automuseumpje noem sla ik helemaal geen raar figuur mee! Eind november vroeg een kennis of ik een pompwagen had? Ja die heb ik maar het is wel een oudje. "Geen probleem als hij het maar doet". We hebben hier in verhouding redelijk recente garagekrikjes en die moet je 100 keer pompen willen ze een slag geven, lekken en zakken langzaam naar beneden. Deze pompwagen schatte ik +/- 60 jaar oud, kan 10 jaar ongebruikt in het magazijn staan maar je pompt één keer hij gaat omhoog en blijft daar! Maar de kennis kwam hem dus halen met twee man in een Mercedes Vito, het ding was met twee man amper te tillen! Een dag later kwamen ze hem terugbrengen in een bakwagen met laadklep. "Hij is niet geschikt voor europallets, dat ding is echt antiek man!" Ja ik had toch gezegd dat hij oud was?
Nu had ik nog een mapje met oude foto’s al tijden op mijn buro liggen om te scannen. Ik keek daar een paar weken terug in en zag dit plaatje ertussen. Mijn grote broer Bert in de werkplaats voor de deur van ons kantoortje. Bert is nu 61 en moeder schat hem hier 1 jaar oud. Met een cardan op dezelfde pompwagen! Best duidelijk te zien dat het toen ook al een oudje was zelfs dus mijn schatting van 60 jaar was krap. In de jaren zeventig hebben we de pompwagen een keer opnieuw gespoten, dat is weer een verhaal van 200 liter vaten vol met groene verf waar we nu na al die jaren nog steeds her en der aan worden herinnerd. En dat mapje met foto’s dan? Boodschappentasjes, mapjes, kistjes, schoenendozen vol hebben we met oude foto’s dus ik kan nog wel een tijdje vooruit
0 Opmerkingen
Ja mijn broer Bert stond zelfverzekerd op foto’s! Hier deed hij dat bij een Peugeot 305 voor de werkplaats en als je goed kijkt zie je binnen nog net een stukje van de Chevrolet Caprice coupe die er nog altijd is. Die Peugeot kocht pa van de eigenaar van transportbedrijf Jan Zevenhuizen die tegenwoordig letterlijk aan de andere kant van het spoor zitten en waar we dus tegenaan kijken. Zij waren vroeger klant bij ons in de periode van de Magirus Deutz trucks. Ik meen mij te herinneren dat de Peugeot ook van mijn andere broer is geweest. Die heeft ermee voor de stoplichten gestaan en toen zakte de Peugeot van achteren door zijn hoeven. De foto zal begin jaren tachtig zijn genomen.
Bert zakt tegenwoordig ook door zijn benen want die kreeg 20 jaar geleden de diagnose m.s. en kan erg slecht. Zo stoer als hij hier was is hij in mijn ogen nog altijd. Hoe slecht zijn dag ook is, hij zal nooit klagen en is altijd opgewekt. Hij reed met de dikste auto’s en verplaatst zich nu in een scootmobiel. Het leven neemt soms rare afslagen. Ik links met mijn broers Bert en Cor met nicht Manon bij onze Fiat 127, welke we als crossauto mochten gebruiken op eigen terrein. Pa kocht tientallen jaren vrijwel alle trucks als ze werden vervangen. Busjes en personenauto’s gingen dan in de laadbak mee. Overigens was dit een bestelletje. Had dus mooi gepast in de huidige verzameling naast de besteleend en Jeep, ook beide ex-Mourik.
Brouwersmolenweg Ugchelen 1969-1970, voor het ouderlijk huis van ma en mijn tantes. Ik in de armen van mijn moeder en tevens mijn beste vriendin. De Opel Commodore is nog altijd in familiebezit en mijn beide broers zitten op de achterbank.
Begin 1967. De broers Bert en Cor voor een aantal REO's en een GMC, afkomstig van het Amerikaanse leger. Op de achtergrond de nieuwe werkplaats, gebouwd in 1967.
Cees en zoon Bert voor een GMC truck met linnen kap, omstreeks 1966. Deze GMC's waren allemaal afkomstig van het Franse leger. Hoeveel we ervan gehad hebben, is niet meer na te gaan. Het zullen er honderden geweest zijn. Ook deze GMC's werden voorzien van een wagenmakerscabine en een nieuwe DAF dieselmotor. De GMC kreeg altijd een 100PK uitvoering.
Bert en Cor op het hek voor het ouderlijk huis in 1968. Op de achtergrond enkele Magirus-Deuz trucks afkomstig van Stigter in Ammerstol. Deze waren gekocht via Magirus-Deutz dealer De Spaanse Polder te Schiedam. Een paar jaar later is het bedrijf gestopt en hebben wij het complete, bijna nieuwe wagenpark gekocht, samen met de werkplaatsinventaris. 5 Magirus-Deutz, een Bedford met kipper en kraan, een Nooteboom dieplader aanhanger en 2 Volkswagens Transporter T2 personenbusjes.
Het is 1976 en hier staat Cor bovenop Een Magirus Deutz 156, afkomstig uit een partij van de Firma Tichelaar uit Winschoten. Aangekocht bij de Groningse Magirus dealer W.E.B. Het huis rechts op de achtergrond wordt hier gesloopt om het terrein voor de handelsvoorraad uit te breiden. Het huis links is een jaar later ook gesloopt. Hier is het dus een jaar later en wordt en wordt een begin gemaakt met de sloop van het oude woonhuis. Hier is ook een serie DAF's te zien, afkomstig van Mourik. Verder de Opel Commodore, die nog steeds in ons bezit is, maar nu in de kleur blauw. En op de voorgrond de Ford Capri van Steven, waarmee hij 17 jaar heeft gereden! Hier wordt één van de terreinen uitgebreid door broer Cor met een O&K graafmachine. Toen Cor 8 jaar oud was, reed hij op het terrein al met alles wat rijden kon. Hoezo met de paplepel ingegoten? De beide broers stonden erbij en keken ernaar. Ook de Caterpiller op de achtergrond werd ingezet. Alles in de kleur geel, afkomstig van Mourik uit Groot-Ammers.
1966. De werkplaats met daarin onder andere een REO en een VW kever. Deze was nieuw gekocht in 1965. Op de voorgrond de kleine Bert.
|
Index
Alles
|