© www.automuseumpje.nl 2022
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
Nou dat is hem dan! Een Lancia Ypsilon Y10 uit 1986 met slechts 141.000 kilometer.. Wouter ken ik inmiddels een jaar of 8. Iedere dag maak ik een lange wandeling en afgelopen zomer liep ik Wouter tegen het lijf in de binnenstad van Apeldoorn en hij stak van wal. "Ik heb er heel lang over nagedacht en ik ga jou een auto doneren. Het gaat mij echt aan het hart, want ik ben er al behoorlijk mee bezig geweest en heel veel (reserve) onderdelen heb ik al ingeslagen en ook die krijg je er allemaal bij!".
Het gaat om een Lancia Ypsilon met nog de Autobianchi emblemen, de Y10. De reden dat deze auto nog bestaat en dan ook nog in een hele nette staat is omdat hij pakweg 13 jaar bij een vakantiehuis in Zuid Frankrijk heeft gebivakkeerd en dat is echt zijn redding geweest. Het heeft nog even geduurd maar ik zeg dan altijd, ach dan heb ik iets om naar uit te kijken. Vrijdag was het zover en kwam Wouter mij ophalen en ben ik met de Lancia naar huis gereden. Wouter ontzettend bedankt voor je uitermate gulle en bijzondere donatie. Ik zal er zuinig op zijn en mijn uiterste best doen er weer wat moois van te maken. De basis daarvoor is perfect.
0 Opmerkingen
Met een beetje geluk mag ik vandaag de auto ophalen waar ik onlangs iets over vertelde, maar eerst de foto’s en het verhaal van de Nissan Sunny. Iwan, een goede vriend die regelmatig voor mij klaar staat, heeft samen met zijn vriend Patrick een uitgebreide verzameling Datsun/Nissan en is welbekend in het wereldje. Hij stuurde mij dit bericht door met de eerste 5 foto’s en of ik er warme gevoelens bij kreeg: "Hallo Iwan, Ik kreeg jouw naam via het Louwman automuseum in Wassenaar en hoop dat ik de goede persoon heb. Mijn vader, inmiddels 86 jaar, heeft in 1995 nieuw een Nissan Sunny 1.4E 5HB E2 gekocht. Deze auto is nog steeds in zijn bezit, heeft altijd binnen geparkeerd gestaan, elk jaar onderhouden en is in zeer goede en nog originele staat. Begin dit jaar hebben we de auto geschorst voor de APK, wegenbelasting en verzekering. De km-stand is nu net iets meer dan 74.000. Gezien zijn leeftijd is mijn vader al enige jaren niet meer in staat zelf te rijden, maar toch heeft hij moeite om afstand te doen van 'zijn' auto en daarmee ook van zijn vrijheid te gaan en te staan waar hij wil. De auto is niet meer van deze tijd, maar het idee dat deze op de sloop verdwijnt gaat hem aan het hart. Ik ben daarom op zoek naar een persoon/instelling die de auto een goed tweede leven geeft zodat mijn vader met een gerust hart afstand van kan doen. Ben jij die persoon?" Iwan dacht aan mij en dat had hij aardig goed. Het weekend daarop ben ik vanuit Apeldoorn en Iwan vanuit Brabant vlakbij de Belgische grens naar Leiden gereden en troffen we de zoon en heb ik de Sunny over mogen nemen. De zaterdag daarop ben ik hem samen met tante Tonny op wezen halen. Inmiddels een maand later had ik er verder nog niets aan gedaan behalve nieuwe originele wieldoppen kunnen scoren en die terstond opgehaald in Flevoland. Ik had in de gaten dat er een sticker van de garage over de originele nummerplaathouder zat en die heb ik gelijk de eerste dag heel voorzichtig losgepeuterd. Daar kwam inderdaad de originele tekst onder vandaan van de Nissan dealer die inmiddels niet meer bestaat. Gisteren de Nissan goed gewassen, van binnen uitgeblazen met de luchtslang en de matjes met de cleaning gun grondig schoongemaakt. En dan staat er ineens weer een hele andere auto! Ik kan hier zo van genieten.
Met een paar weken begint het oldtimerseizoen weer. De eerste evenementen staan al op de agenda. Ik heb er zin aan. Vrienden ontmoeten en gezellig met moeder of tante Tonny genieten van de mooie dagen.
Eén van de auto’s waar ik echt naar uitkijk om weer mee op pad te gaan is de Toyota Starlet P7 uit 1987 (de bruin metallic). Ontzettend fijne auto en alles klopt hieraan. Schakelt als een warm mes door een pak boter en alles gaat strak en soepel. En dan te bedenken dat ik die auto 7 jaar geleden kocht voor € 350,-. Oké ik heb er ook het nodige ingestoken, maar de basis klopte. De man waar ik hem van kocht had hem van zijn oma die deze nieuw had aangeschaft bij van Dolderen in Soestdijk. Ik had gisteren iemand over de vloer en die zei er zit helemaal geen lijn in je verzameling, het gaat alle kanten op. Ik legde hem uit dat ik ook meer verhalen verzamel en gaf hem wat voorbeelden. Toen begreep hij het! Foto: Dennis van Loenhout namens Toyota Nederland Ik ben ook met de velgen van de Renault 5 Bestel bezig geweest en deze zijn nu toonbaar en klaar om de banden op te monteren.
Weer met een auto thuis komen rijden en het is niet de auto waar ik over vertelde. Ook was het niet nodig brood mee te nemen voor onderweg want deze stond letterlijk 200 meter bij mij vandaan om de hoek. Moest wel omrijden vanwege de paaltjes op de weg. De Opel Astra 5 deurs 'Van' uit 2002 blijft ook een apart verhaal! Zoals je kunt zien aan de hand van onze inkoopfactuur kochten we deze al in 2006 bij opel dealer van der Kooij voor €4.000,- ex btw. Hij is bij ons al die jaren in de handelsvoorraad blijven staan zonder ook maar enige serieuze interesse, ongeacht of we met de prijs omhoog of omlaag gingen. Deze Astra is zelfs na al die jaren nog altijd in onberispelijke staat ook al heeft hij de laatste jaren voor oud vuil en groen uitgeslagen buiten tussen het onkruid gestaan. Bij binnenkomst was hij als nieuw. Eind 2021 heb ik hem samen met de gele Transporter toegevoegd aan de verzameling en daar heb ik tot de dag van vandaag geen seconde spijt van gehad. Zo langzamerhand begint dit ook een bijzonder exemplaar te worden en ik ben er nu erg blij mee.
Youngtimer, oldtimer, klassieker of welke term je aan een auto koppelt vind ik nooit zo boeiend. Het gaat om het genieten. En toch is deze Polo voor de fiscus deze zomer een echte oldtimer, want 40 jaar oud. Zelfs met plastic bumpers!
Toen ik hem kocht in 2016 had ik niet kunnen denken dat het eindresultaat zo mooi zou worden. En daar heb je dat genieten weer! In de winterperiode is er altijd wat te doen. Achter de computer zitten en onderdelen zoeken. Soms een uitdaging en de andere keer een geluksmomentje. Zo haalde ik vorige week zaterdag een ongebruikt origineel setje wieldoppen voor de Nissan Sunny en een paar dagen later kwam er van een sloperij een keurige hoedenplank voor de Alto van Denise, beide voor een paar tientjes. Ook nieuwe stof voor de achterbank van de andere Alto voor slechts €25,- Origineel Suzuki oude voorraad! Ook grotere klussen worden nu aangepakt. Bij de Renault 5 bestel en de Polo moet opnieuw de koppakking gedaan worden omdat het gewoon slecht gebeurd is. Niet leuk en behoorlijk ontmoedigend soms maar ik geef het niet op. En van de Cinquecento heb ik het interieur inmiddels lekker fris en word de stoel momenteel gerepareerd. De deukendokter moet nog steeds komen en dan schiet deze ook op. Van alle winterwerkzaamheden zal ik een totaal overzicht maken. Film en of foto’s!
Overigens komt er binnenkort weer een auto bij die gedoneerd word. Veel ga ik er nog niet over zeggen behalve dat de verwantschap groot is met de Cinquecento en aardig richting de 40 jaar oud gaat en uiterst zeldzaam inmiddels! Ik had van mezelf ook nog twee grote zware dozen met miniaturen liggen. Allemaal 40+ jaar oud en tientallen jaren niet meer naar omgekeken. Wat is het dan leuk om na zo’n lange tijd de ene na de andere te herontdekken! Het merendeel was ik glad vergeten. Enkele leuke ontdekkingen gedaan waar ik later over zal vertellen. De verzameling in het kantoor heb ik nu aangevuld met eigen materiaal en ik kom tot de conclusie nog zo’n ruimte nodig te hebben waar de rest kan staan. Ik heb daar een idee voor en het komt goed. En nu drie dozen met lege verpakking want het gros is in de doosjes bewaard gebleven.
Deze Mazda 323 F kwam in 2020 net niet door de ballotagecommisie. Prima auto, 2e eigenaar. Je kan wel alles gaan bewaren Soms zou ik bijna vergeten dat ik ook nog garagehouder ben.
Vandaag weer een mooi exemplaar op mogen halen. En ik kreeg er de pen bij waar 29 jaar geleden de factuur mee was voldaan. Via het Louwman museum en vriend Iwan Vlaar heeft deze Sunny mij gevonden. Het hele verhaal zal ik binnenkort uit de doeken doen want daar moet ik zelf even rustig voor gaan zitten, kom er net een uur geleden mee thuis rijden. Ook deze hoek is aardig naar mijn zin geworden. Alleen nog bedenken waar het beste elektra aan te sluiten zonder een wirwar te krijgen aan verlengsnoeren voor de druppelladers.
Als het weer zaterdag niet te slecht is ga ik samen met tante Tonny opnieuw een auto ophalen van een 86 jaar oude meneer die is gestopt met rijden. Eerste eigenaar uit 1995 met 74.000km en stond al even geschorst. Hij kon er geen afscheid van nemen en zocht een goed tehuis. Meer verklap ik nog niet! Buurman Justin van Woodlet heeft gistermiddag een plank op maat gezaagd in het oude kantoor van opa, dankjewel voor je hulp! Het stalen U profiel had ik zelf staan in het rommelhok en leek wel speciaal hiervoor gemaakt zo mooi als hij past. Bovendien niets is leuker dan materialen gebruiken die voorhanden zijn. Ik kreeg deze miniaturen bijna 1,5 jaar geleden van Richard en ze stonden al die tijd nog in de dozen. Richard is een voormalig pomphouder en kreeg deze miniaturen als relatiegeschenk wanneer hij de producten in de shop verkocht. Deze miniaturen zijn zoals ik het kan bekijken allemaal tussen de 25 en 30 jaar oud. Met zoveel projecten is het altijd de keuze maken wat eerst te doen, ik loop hier ook maar alleen. Ben daarom altijd ontzettend dankbaar voor alle hulp die ik krijg. Zelf heb ik ook een flink aantal truck miniaturen en ga de lege ruimte dan aanvullen. De rest van het kantoor opruimen en zo gaan we gestaag door.
Ik realiseerde mij afgelopen weekend dat het alweer richting de 7 jaar gaat dat de LS400 geschorst staat. Zo lang hebben veel mensen hun auto niet in bezit. Het is en blijft mijn favoriet hoe mooi of bijzonder de rest ook mag zijn. 34 jaar geleden stond ik vol verwondering bij de introductie te kijken en die mening heb ik nooit bijgesteld. Hij herinnert mij ook aan een zorgeloos mooi tijdperk. Altijd druk met de zaak en ‘s avonds en in de weekenden honderden kilometers rijden om mijn hoofd leeg te maken was eerder regelmaat dan uitzondering. En natuurlijk had ik hem eerder weer op de weg kunnen hebben want de planning was destijds 1,5 - 2 jaar. Maar er is zoveel leuks op mijn pad gekomen dat je mij niet hoort klagen. Hij staat lekker droog en het lijstje met de punten die gedaan moeten worden is voor het merendeel al gedaan. Met dat lijstje heb ik voor mijzelf de lat flink hoog gelegd maar wijk hier niet vanaf door met minder genoegen te nemen. Dus die stand van 758.654 km zal nog wel even in zicht blijven.
Foto: Lexus Nederland Deze hoek tussen de brug en lekbak met vaten was nog geen week opgeruimd of ik kocht de Astra station met 042.700km. Wist ik gelijk waarom het zin had. En dwars ervoor een ander plaatsen gaat ook prima op deze manier, kan overal langs.
De hefbrug is trouwens een 10 tons Koni van bouwjaar 1967. Onverwoestbaar! Typisch zo’n product waarvan men zegt; Zo worden ze niet meer gemaakt. Ook ex-Mourik Groot-Ammers. Maar geel is deze pas sinds 2010. Ook van de verlengde Transporter 2.5TDI met 102pk kon ik een tijdje terug met gemak de inkoopfactuur vinden, samen met een reparatiefactuur.
Vrij bijzonder van deze auto is dat ondanks de kale uitvoering er wel airco af fabriek op zit. We hebben hem op car jacks zijwaarts de hoek ingedrukt en daar staat hij prima naar mijn zin. Had er een trekhaak onder gezeten hadden we die eerst moeten demonteren omdat ik anders de deur niet meer los had kunnen schuiven. Ook dit model verdwijnt hard uit het straatbeeld terwijl het destijds onderhand de standaard was. Het is dan ook een realitycheck als je beseft dat ze al 20 jaar niet meer worden gebouwd door VW! Post voor het Automuseumpje van een onbekende! Daar wordt een mens vrolijk van, dankjewel Jelmer voor deze leuke donatie.
2,5 jaar geleden kocht Denise, een hele lieve vriendin van mij, deze Suzuki Alto uit 2001. Ze zocht een zuinig autootje om mee naar haar paarden te kunnen rijden. Ze heeft een bestelauto voor haar werk maar die wou ze sparen vanwege het hogere verbruik en kilometers. Deze vond ze op Marktplaats op spuugafstand hier in Apeldoorn, zelf woont ze onder de rook van Utrecht.
Op een vrijdagmiddag is ze met de trein naar Apeldoorn gekomen en samen zijn we bij de Alto gaan kijken. De kleinzoon verkocht de auto van zijn oma die hem nieuw had gekocht bij Suzuki dealer Pijnappel alhier. Na een rondje te hebben gereden was Denise er snel uit en ze betaalde en we zetten de auto op haar naam. Ze heeft er een heerlijke auto aan gehad maar hij werd overbodig. Ze kocht een versere VW Caddy die een stuk zuiniger was en met een frissere kilometerstand. Of ik haar Alto wou adopteren? Nou graag natuurlijk, en zo kreeg ik deze van haar gedoneerd! Deze generatie Alto begint al langzaam uit het straatbeeld te verdwijnen, in de 4/5 deurs al helemaal. Dus gaan we deze ook weer het zondagse pak aantrekken, uiteraard inclusief die heerlijke oldskool striping. Ik blijf erbij dat de auto’s mij vinden en niet andersom! Vandaag 5 jaar geleden haalde ik de Ford Scorpio 2.9 V6 GLX automaat op. 1995 met slechts 92.000 gedocumenteerde kilometers. Ik kende Mart van de fysio waar we beiden kwamen. Een enorme oude reus van 2 meter+ Hij had mij een paar jaar daarvoor gevraagd of ik zijn auto wou overnemen als hij ging stoppen met autorijden. Autoliefhebbers komen altijd met elkaar aan de praat en zodoende wist hij van mijn verzameling. Het moment kwam vreselijk ongelukkig uit want ik had net twee weken daarvoor de Starlet op grijs kenteken gekocht, en bovendien lag ik met mijn arbeids-ongeschiktheidsverzekering in de clinch. Ik ging naar zijn verzorgingsflatje omdat ik hem niet aan de telefoon wou afwijzen. Toch ergens in het gesprek ja gezegd waar het nee had moeten zijn en tot de dag van vandaag geen moment spijt van gehad. Vorig jaar stond ik bij het APK station en waren ze de Scorpio aan het keuren. Omdat hij geschorst was reed ik op de groene platen en er stonden een paar handelaren omheen. Mooie aparte auto, die heb je natuurlijk uit Duitsland gehaald want dit vind je niet meer in Nederland. Nou om de waarheid te zeggen, de vorige twee eigenaren kwamen ook uit Apeldoorn! Zover ik het kan bekijken zijn er van dit exacte type nog maar 10 overgebleven en ben er in al die jaren nooit een tegengekomen in het wild; ook op evenementen zijn ze zeldzaam.
De oudste van het hele stel is de Kever 1200 DeLuxe uit ‘58. Eerste generatie met de grote achterruit en nog werkende peilpinkers of semaforen. In het voorjaar van 2016 was hij net klaar na restauratie en maakte ik deze foto vlakbij Halte Assel. Naar zo’n plaatje kijkend besef ik nog eens extra in wat voor een mooie omgeving ik woon,
Tijdens één van de vele oldtimerdagen die ik bezocht heb (Voorthuizen in dit geval), ben ik met de besteleend op de foto gezet door Dick Groen van www.autopics.nl. Ik denk dat ik in de afgelopen jaren verreweg het meest door hem op de foto ben gezet en hij heeft inmiddels alle rijdende minstens een keer gehad.
Op een grauwe dag in de boekhouding spitten en dan feilloos facturen van 18 jaar terug vinden van onder andere onze Astra Serviceauto. Achteraf was deze destijds spotgoedkoop en ik heb er al die jaren enorm veel plezier van!
Het is lang geleden dat ik iets over de Ford Fiësta van de dames Maas op Texel heb geschreven. Het bericht dat ik vorig jaar augustus had gepost is tot de dag van vandaag het bericht met verreweg de meeste reacties, likes en nieuwe volgers op Facebook.
Met een paar weken is deze Ford precies 30 jaar oud en volgend jaar haal ik hem weer van stal. Moeder heeft Hanny Maas onlangs nog gesproken en de oude dame was erg blij dat ik haar Ford had geadopteerd, ik ook trouwens! Voor wie het verhaal nog niet kent, lees: Twee Texelse zussen. Het begon eigenlijk met de velgen laten stralen en coaten van de 5 bestel. Het resultaat was bedroevend en ze liggen hier nog in een hoekje van de werkplaats. Ik was bij Steven, onze oud monteur van 1964 tot 2016, en bekeek de velgen onder zijn Renault of dat wat was en ik vroeg hem ernaar. Je mag het hele ding wel hebben! Ja en dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen en dus haalden we hem afgelopen april bij de deur. Eén van de redenen dat ik een paar dagen geleden gelegenheid had om de Dodge kraanwagen op de foto te zetten was omdat deze er een tijdje terug pal naast was gezet. De auto staat nu weer binnen in de garage en dat is beter. Dan houd ik er wat meer zicht op, loop er eens omheen en kijk rustig wat ik eventueel aan onderdelen nodig zal hebben. Ja het was voor mij al snel duidelijk dat ik deze niet voor de onderdelen ga slachten, daar is de 4/5 deurs te zeldzaam voor geworden. Maar een flinke uitdaging gaat dit zeker worden. Ook dat zal goed gaan komen zolang ik geen haast heb. Dit is ook één van de redenen dat ik nu bezig ben om de werkplaats aan de kant te maken. Nog een andere reden is dat er binnenkort weer twee auto’s worden gedoneerd en ook die wil ik niet naar achteren schuiven uit het zicht, dat verdienen de auto’s niet en zeker de vorige eigenaren niet! Wordt vervolgd dus….
Het evenementenseizoen ligt achter ons. Ik heb er met volle teugen van genoten. Deze drie zijn weer geschorst en uit de verzekering gehaald.
Vooral voor de Scorpio was het goed om er weer eens flink mee te rijden na 4 jaar stilstand. De eerste keer tanken was het ergens rond de 1 op 7 en woensdag afgetankt met 1 op 9,5 als resultaat, en dat is niet verkeerd voor een 2.9 V6 automaat. Maar ik ben ook een rustige chauffeur. "Hard rijden is geen kunst, de boel heel houden wel", zei mijn vader altijd. |
Index
Alles
Archief
Februari 2024
|