automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Afgelopen zondag ben ik naar de oude voertuigen dag in Wijchen geweest met de Statlet P7. Wat blijft dit toch een fantastische auto! Ondanks dat ik best veel evenementen doe, was het voor deze Starlet pas de derde keer dit seizoen dat hij mee mocht en dan zou ik bijna vergeten hoeveel ik van deze geniet.
Bij het aanrijden op het evenement had ik letterlijk een stuk of 5 - 6 gesprekken voor ik op de plek stond en uit kon stappen. "Is hij nieuw uit de doos?". "Dingen zijn niet kapot te krijgen". "Heb er ook één gehad en nooit weg moeten doen." Allemaal dat soort gesprekken, wat natuurlijk erg leuk is. Onderweg tijdens de rit werd ik op de foto gezet door ene Hans Boer, terwijl ik zelf op dat moment naar een bekende zwaaide. Dat is het leuke van zulke dagen, je komt altijd bekenden en gelijkgestemden tegen.
0 Opmerkingen
 Wat vaker filmpjes maken en monteren is vooral een kwestie van de juiste spullen hebben. Als verlaat verjaardagskado van mijn grote broer Bert kreeg ik een tripod/selfiestick. Hierin verwerkt zit een afstandsbediening waar ik geen verwachtingen van had maar warempel, het werkt perfect en dat is dan weer mooi meegenomen.  Met de Scorpio ben ik woensdag naar Neede geweest voor een avondrit. Afgelopen zondag met de Cinquecento naar Wijchen geweest. De Starlet staat voor morgen klaar voor een rit in de Betuwe en zondag met de Polo naar Heino, nee niet die zanger! Met de Polo ben ik in maart naar een evenement geweest en die heeft verder het hele seizoen stilgestaan. Twee keer starten en hij liep! Druk als een klein baasje maar een welkome afleiding.
 Mijn Starlet P7 uit ‘87. Ik heb hem nu inmiddels 5,5 jaar en er zelf 7.500 kilometer mee gereden. Deze staat torenhoog in mijn favorieten. Met zijn 1000 cc en 4 bak is het een heerlijke auto om te rijden. Ik geniet van iedere kilometer.
 Echt klaar ben je nooit met oude auto’s. Deze twee zijn het, al ben je altijd aan het finetunen wanneer je een zeikerd bent zoals ik als het om hobby gaat.
Ik wil daarom ook niet ten koste van allerlei oldtimers toevoegen aan de verzameling. Ze moeten een verhaal hebben en een mooie historie. Zo is de Subaru 27 jaar lang van dezelfde eigenaresse geweest. Ik kocht deze bij de ex dealer die hem ook nieuw had geleverd. De Starlet p7 kocht ik in Leiden bij een man waarvan zijn oma deze nieuw had gekocht. Beide overigens in 2017 vrij kort na elkaar. En komen zulke exemplaren dan ook nog een keer op mijn pad dan gaat Peter voor de bijl, dan is er geen houden meer aan De reportage van de drie Starlet’s was een mooie stok achter de deur om eindelijk eens wat aan de P8 te gaan doen. De bestuurdersstoel was sleets en daar is niet meer aan te komen, ook de stof niet. Je pakt dan een bijrijdersstoel en sloopt die om de ander op te knappen. In mijn geval had ik mijn eigen bijrijdersstoel al opgeofferd in de wetenschap dat een sloperij een mooie voor mij klaar had staan. Kijk ook eens naar het verschil in kleur na grondige schoonmaak! Bij de blauwe P9 hetzelfde trucje, alleen kon daar het frame van worden overgezet en zijn links en rechts verder identiek. Ook de stalen velgen van de P8 zijn gestraald en gepoedercoat. En dat staat toch even wat netter al zeg ik het zelf.
 Een kakelverse reportage over mijn 3 Starlets op de website van Toyota Nederland. Klik hier
 De laatste tijd ben ik vaker met de Starlet naar evenementen geweest. Het lagere brandstofverbruik van rond de 1 op 17-18 speelt zeker mee, maar bovenal is het gewoon een heerlijke auto waar ik een zwak voor heb. En meer dan eens overkomt het mij dat ik al aanspraak heb eer ik de kans heb gehad goed en wel uit te stappen. De kenners weten hem op waarde te schatten.
 De mensen die mij kennen weten het al: ja, ik ben een detailfreak. Tijdens de restauratie van de Starlet P7 was de sticker op de Brink trekhaak gesneuveld en dat soort details zijn juist de kers op de taart. Contact opgenomen met Brink en binnen de kortste keren reactie van een vriendelijke dame. "Deze week kom ik er niet aan toe, maar ik zal volgende week in het archief kijken of ik iets voor u kan betekenen".   Keurig kreeg ik inderdaad een week later bericht met een foto. "Deze heb ik nog voor u liggen en dat is ook de allerlaatste". Waarschijnlijk is deze zelfs iets ouder want hij wijkt af qua kleur en tekst, maar ik ben er weer dolgelukkig mee. Een kinderhand is gauw gevuld noemde mijn vader dat.  Gelijk maar de staalborstel over de trekhaak en vervolgens de knikkerbus overheen. En het vriendelijk begeleidend schrijven gaat in het dossier.    Volgende maand mogen deze twee weer de weg op. Beiden zitten in de overgangsregeling wat een voordeel heeft in de wegenbelasting. Ja ik ben van 1967, dus jik noem de houderschapsbelasting nog zo. Langzaam komen er wat meer evenementen in de agenda te staan en dan neem ik eens wat vaker een van deze twee mee.   Zoveel mogelijk thuiswerken. Ik heb in ieder geval leuk uitzicht vanaf mijn werkplek.
 Niet de meest spraakmakende, maar toch één van mijn favorieten uit de collectie. Deze Starlet 1.0 in de meest basic denkbare uitvoering werd in 1987 nieuw aangeschaft door mevrouw Van Heemskerk (1934) en zij hield deze netjes in onderhoud bij van Dolderen in Soestdijk.  Ik nam hem in 2017 over van haar kleinzoon voor € 350,- en gooide er een pot met liefde tegenaan waardoor er nu een beauty voor mijn neus staat met slechts 114.000 kilometer op de teller. Wat blijft het toch een genot om naar te kijken en mee te rijden.
 De boel leegruimen heeft niet alleen het voordeel dat er meer ruimte is, maar het wordt er ook lekker helder van zoals verwacht. Het oude gedeelte was een wat donker hok.  2 leeftijdsgenoten die behoorlijk aan elkaar gewaagd zijn, ook in uitvoering en motorisch. De Renault 5 die rechtsachter net te zien is, past er ook mooi bij, alleen is dat een grijs kenteken en mist dus de achterbank.
 De dealersticker op de achterruit van de Starlet was op, compleet verbrand! In verhouding is het bij mij hard gegaan. Waarschijnlijk omdat ik erg goed schoonmaakspul heb en de ramen vaker schoonmaak dan gemiddeld  Hoe dan ook zat er voor mij niets anders op een verse te organiseren. Met behulp van twee vrienden is dit weer goed gelukt. Dit klusje kan ik ook weer afvinken.    Mijn '87-er Toyota Starlet P7 Kale uitvoering, maar dat ben ik zelf ook. En wat een plezier dat je met zo’n simpele auto kunt hebben!
|
Index
Alles
Archief
November 2023
|
RSS-feed