© www.automuseumpje.nl 2024
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
Vrienden Henri en Linda waren zaterdag op bezoek en Henri schoot wat plaatjes. Als ik tegenwoordig een foto van mezelf zie dan zie ik vooral een tevreden mens die lekker in zijn vel zit, dat was in het verleden nooit het geval. Lekker bezig blijven!
0 Opmerkingen
Hij staat er momenteel een beetje smerig en verloren bij, maar er is best veel aan gebeurd. 10 mei heb ik een Evenement ingeschreven dus er is een deadline. Eigenlijk had ik die al want ergens eind volgende maand loopt hij uit de schorsing. Het enige wat dan nodig is om de verzekering te regelen want hij is al APK gekeurd en dan kan ik ook met deze op pad. De blauwe brief valt vanzelf op de deurmat. En omdat deze in de overgangsregeling zit praat je dan over tientjes voor het hele jaar, verzekering idem dito!
Het komt voor dat er mensen zijn die vragen of de achterklep wordt gespoten en ik denk dat dat ook niet voor het laatst zal zijn. Vroeger zag je ze regelmatig rijden en dan was je het gewend en men kende het min of meer. Realitycheck dat we oud worden want deze is inmiddels ook 39 jaar oud. Nog te doen: Schoonmaken Correcte knipperlichtglazen (aanwezig) Origineel luchtfilterhuis (aanwezig) Lekkage op de aandrijfassen verhelpen En ik zoek een hoedenplank want die ontbreekt, maar daar rijd hij niet minder om en kan later ook. De Starlet Blue een tijdje terug weer geschorst. Ik heb er een paar evenementen mee gereden en ook gebruikt als dagelijks vervoer als ik daar zin aan had want daar zijn ze natuurlijk ook geschikt voor. Sterker nog daar zijn ze voor gemaakt! Het is een fantastische auto en vergeleken met de Starlet P7 best volwassen.
De Subaru Mini Jumbo heeft afgelopen seizoen ook zijn diensten bewezen maar daar heb ik uitsluitend evenementen mee gedaan. Met beide auto’s ben ik in die periode druk in de weer geweest om filmpjes te maken en ben ze nu iedere keer stukje bij beetje aan het afmonteren. Ben het er nog niet over uit of ze naar mijn zin zijn of worden maar dat zien we dan wel weer. Aankomend seizoen ben ik van plan om de Ford Fiesta van Texel, de Scorpio van Mart en de Nissan Sunny uit de schorsing te halen en in de verzekering. Al draaien ze maar een paar maanden weer even mee. Met de Sunny staan trouwens leuke dingen mee te gebeuren maar daar bericht ik later over als het zover is. De Lancia Y10 is voor 95% klaar en daar hoef ik volgende maand de schorsing niet meer voor te verlengen. Brief van de belastingdienst valt dan vanzelf op de deurmat voor de overgangsregeling en een appje naar de verzekeringsman is zo gedaan. Soms is de hobby net werk met zoveel auto’s maar ik doe het zelf en vermaak mij er prima mee, zou ook niet anders willen want ik ben mijn hele leven met auto’s in de weer geweest. Bovendien heb ik de luxe dat ik ze binnen kwijt kan en dat besef heb ik iedere dag als ik hier thuis ben. De Lancia Ypsilon is inmiddels voorzien van een verse APK. Laswerk gedaan aan de bodem en in de RX gezet. Nu nog cosmetisch aanpakken en wat technische dingen. De vloermat moet hersteld worden want kleine Italiaanse schoenen passen mij niet en koppeling -rempedaal zitten kort op elkaar, bij de wielkast voor blijft mijn schoen haken en dat rijdt echt niet prettig. De juiste achter- en knipperlichten voorzijde en new old stock spatlappen monteren en dan kan deze volgend seizoen uit de schorsing en in de belasting en verzekering. Heb ik tenminste een beetje keuze. Ik ben altijd dankbaar met alle hulp die ik krijg, want zo onwillekeurig gebeurt er altijd wel wat aan de auto’s. Verzamelen is leuk maar klakkeloos neerzetten en er dan niets mee doen heb ik niets mee, en natuurlijk lukt dat niet met allemaal maar kan wel mijn best doen.
De Lancia Y10 begon ooit als Autobianchi. Die van mij is zo’n vroege (1986) dat er Autobianchi emblemen op zitten omdat ze in Italië zo verkocht werden en niet als Lancia! In het ontwerp en prototype was een polyester achterklep bedacht maar die ging barsten en werd uiteindelijk van metaal. En daarom zijn de achterkleppen bij een Ypsilon altijd zwart gebleven met een knipoog naar het ontwerp. Deze is inmiddels zo zeldzaam dat hij dat zelfs in Italië is. Als ik het goed vertel zit de zeldzaamheid in de raamslingers in plaats van elektrische ramen en het chique beklede dashboard en natuurlijk zie je ze sowieso al bijna nooit meer. Een jaar geleden kwam ik Wouter tegen in de stad en vertelde dat hij mij deze auto ging doneren. Begin dit jaar was het zover en mocht ik de Y10 toevoegen aan de verzameling. Met een beetje geluk binnenkort keuren. De reden dat deze de tand des tijds zo goed heeft doorstaan is omdat hij 15 jaar in Zuid-Frankrijk bij een vakantiehuis heeft gestaan.
Over de Cinquecento had ik al even niets geschreven. Inmiddels is deze van binnen naar mijn zin. De chauffeursstoel was slecht en stof is hier niet meer nieuw voor te vinden. Zoek je een andere stoel op de sloop dan zit je met hetzelfde probleem en dan moet je nog steeds geluk hebben dat het ook de blauwe stof is. Ik vond er eindelijk een op de sloop maar die had pal in de zon gestaan en de voorstoelen waren uitgebleekt en vergaan na al die jaren. Maar de achterbank was nog netjes wat meestal het geval is, ook had deze letterlijk in de schaduw gestaan van de voorstoelen. Ik heb deze meegenomen en opgeofferd om de chauffeursstoel te redden. Slechts een naadje in de wang is extra gemaakt en ik ben tevreden. Van de vloermat was het hakstuk naar de gallemiezen, uit een andere Fiat een matje meegenomen. Probleem opgelost! Oh nee wacht effe, dit matje is zwart en de originele is meer antraciet met een werkje erin. Hakstuk dan maar op de oude gestikt en klaar. En met de Y10 binnenkort maar eens plannen maken want ook die is veel te leuk om in een hoekje te laten staan, en zo blijven we bezig.
Nou dat is hem dan! Een Lancia Ypsilon Y10 uit 1986 met slechts 141.000 kilometer.. Wouter ken ik inmiddels een jaar of 8. Iedere dag maak ik een lange wandeling en afgelopen zomer liep ik Wouter tegen het lijf in de binnenstad van Apeldoorn en hij stak van wal. "Ik heb er heel lang over nagedacht en ik ga jou een auto doneren. Het gaat mij echt aan het hart, want ik ben er al behoorlijk mee bezig geweest en heel veel (reserve) onderdelen heb ik al ingeslagen en ook die krijg je er allemaal bij!".
Het gaat om een Lancia Ypsilon met nog de Autobianchi emblemen, de Y10. De reden dat deze auto nog bestaat en dan ook nog in een hele nette staat is omdat hij pakweg 13 jaar bij een vakantiehuis in Zuid Frankrijk heeft gebivakkeerd en dat is echt zijn redding geweest. Het heeft nog even geduurd maar ik zeg dan altijd, ach dan heb ik iets om naar uit te kijken. Vrijdag was het zover en kwam Wouter mij ophalen en ben ik met de Lancia naar huis gereden. Wouter ontzettend bedankt voor je uitermate gulle en bijzondere donatie. Ik zal er zuinig op zijn en mijn uiterste best doen er weer wat moois van te maken. De basis daarvoor is perfect. |
Index
Alles
Archief
April 2025
|