automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Vandaag heb ik een APK marathon gehad. Eerste auto wegbrengen en terug naar huis lopen. De rest van de dag omruilen tot de laatste klaar is om vervolgens naar het APK-station terug te lopen. Het Vijfje mag eerdaags op herexamen vanwege te hoog CO gehalte en remverschil achter. Op zichzelf geen wonder, want hij heeft 4,5 jaar stilgestaan of nauwelijks mee gereden. Vanavond een flink stuk gereden en geremd. De andere drie kwamen er zonder problemen doorheen.
0 Opmerkingen
 'Schuurvondst', ook zo’n mooie term, maar in dit geval is het toch echt een Romneyloodsvondst! (nissenhut reken ik ook goed), Oktober 2005 kochten we deze Volkswagen Transporter 2.4D pick up DC Syncro van een VW dealer die hem had ingeruild. Inderdaad, Syncro betekent 4x4. In februari 2006 verkochten we deze aan een hovenier in Brabant. Deze beste man heeft er 4 maanden mee gereden en een paar keer pech mee gehad wat wij netjes hebben opgelost naar zijn tevredenheid. Tot het huis van de tussenbak kapot ging en wij hem weer inruilden op een aanzienlijk jongere 2.5TDI die net binnen was gekomen.  In die periode hadden we 300 bestelauto’s op voorraad en de handen vol. Schuif hem maar in de opslaghal 2 straten verderop. In 2007 werden in die hal van 28 auto’s de sleutels gejat, oa van deze. Ideaal recept dus om te blijven staan. Een jaar of 6 geleden was dit de enige die nog in die hal stond en samen met een oud monteur hebben we de T4 naar de zaak gesleept en in de loods gedrukt. En dan loop je er eens een keer langs en dan kijk je naar het kentekennummer VB-JD-86. Ook alweer 28 jaar oud en een historie die bij ons bijna 17 jaar terug gaat. We worden oud.  Van de VW Polo heb ik weer een paar puzzelstukjes compleet. Altijd leuk wanneer je iets van de historie in handen krijgt. Meneer Bouwman was vorig jaar op bezoek met zijn zoon en vertelde tussen neus en lippen door dat hij zijn inkoopfactuur uit 1991 nog had liggen, samen met een deel 3 wat vroeger achter de voorruit moest. Gelukkig had ik zelf nog een hoesje liggen dus deel 3 zit op zijn plek. En de factuur berg ik goed op.  De Chevrolet Caprice Classic Landau Coupe. Een hele mond vol, maar we praten dan ook over een auto van 5.39 meter lang.  Mijn vader, Cees van Burik, kocht deze september 1979 13 maanden jong. Op de foto’s is goed te zien hoe we hem in maart 2013 na 22 jaar onaangeroerd uit de kelder reden, ja rijdend op eigen kracht. Lucht in de vierkante banden, startbooster aansluiten en starten maar.  De kachelradiator was lek en verder mankeerde er niet veel aan op het standaard werk na zoals de genoemde banden en de koplampen zijn vervangen. Een wasbeurt deed wonderen. De Caprice was weggezet met 47.000 miles en dat is nu 54.000 geworden. De eerste jaren heb ik er heel weinig mee gereden. Het afgelopen seizoen verwacht ik dit keer het meest met deze te hebben gereden van allemaal. Het is dan ook een hele fijne auto die ik steeds meer waardeer. Vijf jaar geleden dit filmpje gemaakt en gemonteerd. Ik had de Lexus geschorst en ben gemakshalve met de Astra serviceauto gaan rijden, en die rijdt heel best. Toch zien dat de LS volgend jaar het lijstje met punten afgevinkt krijgt. Op zich niet allemaal spectaculair, moet alleen wel gebeuren zoals zoveel dingen. |
Index
Alles
Archief
April 2025
|
RSS-feed