Hemeltje

Ook weer zo’n verhaal! Deze maand precies 44 jaar geleden kocht mijn vader de Caprice Classic Landau Coupe, slechts 13 maanden jong toen. Hij kocht hem van vriend Evert Koldenhof waar ik afgelopen 20 juni over verteld heb. Tot een paar jaar geleden nooit iets geweten over de historie of wie de 1e eigenaar was. Het enige wat wij wisten is dat Hessing de Bilt de leverancier is geweest, omdat het dealer plaatje nog altijd op de kofferklep zit.

Totdat in 2019 het hemeltje vervangen moest worden, toen kwam er ergens een ANWB recuutje tevoorschijn met naam en adres, Van Seumeren Utrecht, wat nu Mammoet transport is.

Ik heb ze gebeld en kreeg een vriendelijke dame aan de telefoon en vroeg of er iemand was die de historie van het bedrijf of wagenpark beheerde. Ik kreeg een 06 nummer en belde de beste man gelijk op. "Ja dat moet de Chevrolet van de eigenaar zijn geweest. We hebben in al die jaren maar 2 Chevrolets gehad (dat wist hij zo uit zijn hoofd!) Morgen spreek ik zijn zoon nog. Ik zal het hem doorgeven".

Een paar maanden daarna belde Frans van Seumeren mij op. Hij wist nog precies wat voor uitvoering het is. "Die van jou is er een zonder elektrische ramen en centrale vergrendeling! Mijn vader en ik kochten gelijktijdig 2 identieke Caprice Coupe's. Alleen de mijne had deze opties wel. Pa gaf er niet om en zei ik slinger wel als ik mijn raam los wil hebben".  Het hadden de woorden kunnen zijn van mijn vader.  

Hessing had ze overtuigd om voor de 6 cilinder te gaan omdat deze een stuk voordeliger was in aanschaf en verbruik dan de V8. Senior besloot een jaar later om hem in te ruilen, wederom bij Hessing, voor een Oldsmobile Diesel. De andere Caprice heeft bij van Seumeren nog jarenlang dienst gedaan, totdat deze werd ingeruild voor een Caprice sedan.

Afgesproken dat wij een keer gaan ontmoeten. Hoe is het mogelijk hè, na 40 jaar!
Pa heeft dit nog meegemaakt en vond het prachtig.