automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 30 september 1969, vandaag dus precies 53 jaar geleden kocht mijn vader Cees onze Opel Commodore nieuw bij Hessing in de Bilt. Het toeval wil dat er vandaag foto’s zijn gemaakt voor een reportage. Hij zal dus opnieuw in een automagazine verschijnen. #besttrots 
0 Opmerkingen
"Peter ik heb hier twee grote dozen staan met truckminiaturen, is dat iets voor jouw automuseumpje?"  Zo werd ik vorige week gebeld door een bevriende zakenrelatie waar wij al een jaar of 20 zaken mee doen. Ze waren druk bezig om de zaak te verbouwen en hij kwam deze dozen tegen waarvan het bestaan ervan vergeten was.  In het verleden hadden zij ook pompstations en wanneer ze producten in de winkel verkochten kregen zij een miniatuur cadeau. Deze waren puur ter promotie en niet in de winkel te koop.  Gezien de modellen schat ik een jaar of 25 oud en oerdegelijk. De ene doos was bijna niet te tillen. Het merendeel nog nieuw in de doos.  Erg bijzonder wat ik de laatste tijd allemaal beleef. Miniaturen krijg ik vaker en ik waardeer ze allemaal, maar zo’n grote partij en dat ze weer aan mij denken.
Ik zal er betere foto’s van maken wanneer ze op de plek staan waar ik het bedacht heb.  26 jaar geleden kocht mevrouw De Vreede een nieuwe Suzuki Alto 1.0 voor 17.300,- gulden. Dat was inclusief wieldoppen, een mattenset, stootlijsten en een ML-behandeling. Ze reed er tot vandaag 67.000 kilometer mee. Het laatste jaar slechts 140 kilometer. Haar leeftijd en het feit dat ze nauwelijks nog reed, deden haar besluiten te stoppen met autorijden, plus het feit dat haar rijbewijs binnenkort verliep en ze had geen zin in gedoe. Als je zo lang met een auto doet, raak je eraan verknocht, ik weet er alles van. Ze woont op loopafstand van een heel groot winkelcentrum waar ze echt van alles hebben. Ook een postkantoor waar je auto’s op naam kan zetten. Hij staat nu hier, want ik heb hem geadopteerd! Afgelopen weekend had ik contact met haar zoon gehad die mijn pagina volgt en samen hadden ze besloten dat de Alto bij mij goed terecht zou komen. Ik mocht hem zo op komen halen, en dat laat ik mij natuurlijk geen 2 keer zeggen bij een auto met zo’n mooie historie. Hartelijk dank nogmaals, ik ben er blij mee.  In het verleden was het de normaalste zaak van de wereld om een willekeurige personenauto met een achterklep om te bouwen naar grijs kenteken. De importeur of de dealer bracht ze dan naar de ombouwer die de achterbank verwijderde, de vloer vlak maakte door een houten plaat op de vloer te leggen en een halfhoog tussenschot monteerden. Ramen in de laadruimte blinderen was pas rond 1990 verplicht. Deze '91-er Starlet is er zo een. Vroeger gemeengoed en nu een van de laatste 3-4 in Nederland nog geregistreerd van dit type.  Vanwege mijn achtergrond als handelaar in bedrijfswagens kan ik zoiets niet laten lopen, en toch deed ik dat 4 jaar geleden (bijna). Ik kwam hem tegen op Facebook en ze vroegen er niet al teveel voor. Ik liet hem staan omdat ze niets vertelden over de historie en dat weegt bij mij altijd zwaar als ik iets aanschaf voor de verzameling. Een dag later was de advertentie verwijderd of er stond bij dat hij verkocht was. Toch jeukte het en ergens zat het mij toch niet lekker. En een aantal dagen later kwam ik hem weer tegen op marktplaats. Iemand had hem ingeruild op een Chevrolet Caprice en nog hield ik vol 'ik doe het niet'. En toch pakte ik een uur later de telefoon en de volgende dag ging ik met de truck naar Enschede om hem op te halen. De koop was aan de telefoon snel rond.  Eenmaal thuis heb ik op mijn gemak wat speurwerk gedaan. De auto bleek nieuw geleverd te zijn geweest aan Waterleidingbedrijf Midden-Nederland, dit stond vermeld in het onderhoudsboekje. Ik sprak in juni j.l. op een evenement een oud medewerker en hij wist zich het kentekennummer zelfs nog te herinneren, ze hadden er veel gehad. Hij heeft mij toegezegd om te kijken of er iets van te achterhalen viel. WMN bestaat niet meer maar hij beheert de historie voor het museum. Ook lag er een groene kaart in het dashboardkastje van de vorige eigenaar. Met deze mensen ben ik in contact gekomen en met hun goedkeuring kreeg ik van de garage waar zij in onderhoud waren 9 jaar onderhoud in pdf facturen op de mail, even lang als ze de auto hebben gehad. En daarvoor was de Starlet 9 jaar van haar schoonouders geweest. En zo valt alles weer op zijn plaats. Verder zit ik nog steeds rustig in de fase van onderdelen sprokkelen, alles op zijn tijd.
|
Index
Alles
Archief
Mei 2023
|
RSS-feed