automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Pa was altijd een echte coupé liefhebber. Morgen ga ik met de Commodore naar de Oldtimerdag in Vianen en zondag naar de Nationale Oldtimerdag in Lelystad en nee, dat doe ik niet met tegenzin. Het is een beetje traditie geworden om beide dagen met de Opel te doen. De Caprice komt vanzelf weer aan de beurt. 
0 Opmerkingen
 Een vroegertje vandaag. De Caprice en ik zijn klaar om naar de oldtimerdag in Zoetermeer te vertrekken.   Precies 10 jaar geleden hadden we de Besteleend bijna klaar en de Commodore was gereed voor de spuiter. De Caprice trokken we na 21 of 22 jaar van zijn vaste stekje want we zaten toch lekker in de flow. Dit was het begin van de hobby. Nooit een moment spijt van gehad.
De Chevrolet Caprice Classic Landau Coupe. Een hele mond vol, maar we praten dan ook over een auto van 5.39 meter lang.  Mijn vader, Cees van Burik, kocht deze september 1979 13 maanden jong. Op de foto’s is goed te zien hoe we hem in maart 2013 na 22 jaar onaangeroerd uit de kelder reden, ja rijdend op eigen kracht. Lucht in de vierkante banden, startbooster aansluiten en starten maar.  De kachelradiator was lek en verder mankeerde er niet veel aan op het standaard werk na zoals de genoemde banden en de koplampen zijn vervangen. Een wasbeurt deed wonderen. De Caprice was weggezet met 47.000 miles en dat is nu 54.000 geworden. De eerste jaren heb ik er heel weinig mee gereden. Het afgelopen seizoen verwacht ik dit keer het meest met deze te hebben gereden van allemaal. Het is dan ook een hele fijne auto die ik steeds meer waardeer. Vorige week na 7 maanden de Chevrolet Caprice weer eens van stal gehaald. Dat zal er dan ongeveer zo uit hebben gezien. Voorheen filmde en monteerde ik dit soort filmpjes en iedere keer denk ik "dat zal ik weer eens gaan doen". Er gaat veel tijd in zitten, maar wel een leuke bezigheidstherapie  Auto's lang in je bezit hebben. Mijn vader was er heer en meester in en ik sloot vrolijk aan. Met dit viertal is eigenlijk ook de basis gelegd voor de huidige verzameling. We hebben ze (v.l.n.r.) respectievelijk 43, 53, 53 en 48 jaar in ons bezit en zijn daar best trots op.
 Mijn ouders namen deze nummerplaathouder mee uit Arizona begin tachtiger jaren, waar ze goede vrienden hadden wonen. Sindsdien zit het frame om de kentekenplaat van onze Caprice. Het ding was nog best zwaar wat ik mij kan herinneren. Dat kan natuurlijk ook best kloppen, want Aliexpress bestond nog niet.
Vroeger kreeg je een sticker op je achterste kentekenplaat bij goedkeuring van de APK en het is mooi dat die is blijven zitten. 1990 is ook de allerlaatste geweest want vanaf 1991 heeft de Chevrolet stilgestaan tot 2013. En zo schuilt overal een verhaal achter net als de tankvulling! Want de kentekenplaat zit gemonteerd op het klepje waar de tankhals achter verstopt zit, net als bij de Opel Commodore.  Pa zijn '78-er Caprice Classic Landau Coupe. In ons bezit sinds 1979. Zelfs in de US is deze uitvoering met grote gebogen achterruit dusdanig zeldzaam (productie '77 t/m '79) dat ik op een Amerikaanse Facebookgroep en op YouTube standaard de vraag krijg of deze te koop is. Het antwoord is steevast "Neen".
Mijn vader was een klein mannetje en blind aan 1 oog. Maar met dit stuk metaal van 5.39 meter kon hij lezen en schrijven. Pa was een fijne en hele rustige chauffeur.  In de werkplaats probeer ik zo min mogelijk eigen auto’s te zetten, maar het geeft wel een mooi plaatje al zeg ik het zelf.
 Vandaag heerlijk wezen touren met pa zijn Caprice. Deze maand op de kop af 42 jaar in ons bezit. 53.000 miles. Hij was maar wat trots op zijn auto.
 2014. Samen met mijn vader Cees op de foto bij de 4 auto's die hij decennia lang bewaard heeft. Beiden beleefden wij hier veel plezier aan. De laatste restauratie van de Jeep was net voltooid. Veel mooie herinneringen, dagelijks denk ik met veel plezier aan hem terug.
 Een aantal jaren geleden was ik eens bezig om de Caprice van pa schoon te maken. Onder de stoel kwam een verfrommeld leeg pakje Caballero vandaan, duidelijk de handtekening van pa en dan heb ik het nog niet eens over het merk! Tegenwoordig kost een pakje Caballero denk ik een euro of 12. Destijds 4,25 gulden. Ik had hem in de grijze kliko gegooid en ging vrolijk verder met schoonmaken. Tot ik bij mezelf dacht "Dat doe ik niet goed". Dus gelijk op de kop in de kliko en het pakje weer onder de stoel gegooid, en daar ligt die al weer jaren.
 Samen met moeder afgelopen zondag tijdens de Achterhoekse oldtimerrit.
 5.39 meter lang. Ik was net 12 jaar geworden toen pa deze Caprice kocht. Een echt familiestuk inmiddels. Themaweek vervoer op een basisschool. Of ik ook met een auto zou willen komen? Tuurlijk! |
Index
Alles
Archief
September 2023
|
RSS-feed