automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Eén van de eerste foto’s die ik vier jaar geleden plaatste. De autojournalist liep ook ergens rond met zijn camera voor een reportage in Klassiekerpassie. In totaal heb ik pakweg 25 keer een reportage mee mogen maken, iets wat ik mij nooit van zijn levensdagen voor had kunnen stellen. Alleen al omdat ik vroeger enorm verlegen was maar daar ben ik aardig overheen gegroeid.
Voor velen zullen deze ook de top drie zijn met favorieten. De Opel Commodore en de Besteleend zijn uiteraard beide enorm populaire auto’s maar voor mij zit de emotie vooral in de geschiedenis van beide. Dit zou ik ook hebben gehad met iedere andere willekeurige auto. Maar uiteraard ben ik het geheel eens met de keuzes die pa destijds had gemaakt en geniet ik ervan. Aankomende zomer word ik 58 en dan is het 40 jaar geleden dat ik de Commodore op mijn 18e verjaardag kreeg omdat ik niet rookte en wat ik ook nooit heb gedaan. De Besteleend is inmiddels 15 jaar geleden dat we deze uit elkaar trokken voor een grondige restauratie en is sinds 2013 weer op de weg, vrijwel gelijktijdig met de Opel Commodore. En toen we dachten dat we klaar waren kwam in datzelfde jaar de Kever op mijn pad in kratten en dozen en zo begon het hele feest van voren af aan. Soms lijkt het hier wel een automuseumpje
0 Opmerkingen
 Ik heb vaker verteld dat mijn Kever uit ‘58 stamt en deze de eerste generatie is met grote achterruit maar nog wel de pijlpinkers. Dat deed ik jaren terug ook op een van de Facebook forums en daar kreeg ik reactie terug "Dat is niet waar, want deze is veel jonger. Een ‘58er heeft een spijltje!"
Ik besteed daar nooit heel veel tijd aan probeerde het één of twee keer uit te leggen, maar de man weerlegde dat met een foto van een sterk verklooide import Kever. U heeft gelijk, die van mij is een kop en kont auto geweest en ben er verder niet meer op ingegaan. Eén van de redenen dat je mij ook bijna niet meer ziet op de forums, want het elkaars auto afzeiken en plaatjes zonder enige tekst kan ik slecht hebben. Maar je komt ze ook gewoon tegen hoor. Samen met vriend Evert brachten we dezelfde Kever naar de Glasgarage voor het monteren van de ruiten. Ik stond met de eigenaar Richard te praten en Evert met een man die de Kever aan het bewonderen was. "Wat een schitterende auto, maar alleen jammer van die wieldoppen!" Man die horen erop en zijn origineel. "Nee geen sprake van, hier horen platte op". Evert riep mij erbij. Ja natuurlijk zijn dit de originele. Maar nee de man bleef erbij. Meneer u bent een kenner, ik heb ze net gisteren bij de Halfords gekocht. Wees zuinig met energie en begin met die van jezelf!  Fijne feestdagen allemaal. Dank voor de alle hulp, donaties, de vele positieve reacties en de gezelligheid.
De laatste tijd zijn er weer veel volgers bijgekomen op Facebook, waardoor de teller nu door de 1200 gaat.  Met een geschiedenis van bijna 100 jaar van ons garagebedrijf en mijn uit de hand gelopen verzameling is er altijd wat te vertellen of te zien. Ik probeer altijd een andere eigen foto te gebruiken en het verhaal een andere invalshoek te geven en dat is best een uitdaging.
Autojournalisten en fotografen komen ook wel eens over de vloer en die hebben een hele andere kijk op de wereld, getuige dit kiekje van Martijn van Well van Citroexpert. De Kever is vandaag weer aan het lopen gemaakt. Er waren wat probleempjes met de ontsteking. Vriend Gerrit Jan heeft dit verholpen, want die is daar veel handiger in dan ik en vertel het dan nog heel netjes. Gelukkig heb ik altijd fijne mensen om me heen.  Binnenkort een lamme pijlpinker vervangen en dan is deze in feite klaar voor het volgend seizoen. Dan is deze 67 jaar oud! Wanneer ma of tante Tonny meerijden in deze en het bouwjaar ‘58 komt ter sprake dan kun je er de donder op zeggen dat hun reactie is: "In dat jaar stierf je opa". Daarmee is het ook de oudste uit de verzameling.
 De Commodore mag op Hemelvaartsdag weer mee naar Aalten en de Kever heeft inmiddels zijn eerste rit van dit seizoen achter de rug. De Kever heeft een maand gelogeerd bij vriend Bert en die heeft hem van voor tot achter goed nagelopen. Ik was het vertrouwen een beetje kwijt en daardoor nauwelijks mee gereden de laatste twee jaar. Bezig blijven met leuke dingen doen en genieten!
De weledele Heer H.E. Kerkmeijer aan de Sarphatistraat 132 kocht op 27 januari 1958 de Kever 1200 DeLuxe bij Kost Amsterdam. Hij reed er een jaar of zeven in en de vader van Marc Harterink nam hem over. Er bestaan nog kaartenbakken van Pon en daar komt deze kaart ook vandaan.  De oudste herinnering van Marc was dat zijn moeder hem naar zwemles bracht in de kever toen hij een jaar of zeven oud was. Even voor de beeldvorming, Marc is van hetzelfde bouwjaar als de auto! Nadat zijn ouders er lang mee hadden gereden en Marc ging studeren mocht hij de auto gebruiken. In 1985 namen ze de auto uit de vaart en zou verkocht worden. Marc voelde hier niets voor en zette de kever op zijn naam en trok hem compleet uit elkaar met de bedoeling deze weer in oude glorie te herstellen.  Aangezien Marc onze accountant was tot 2013 had hij wel het een en ander meegekregen van de restauraties van de besteleend en de Commodore. "Peter heb jij interesse in een Kever? Ik heb er lang over nagedacht en weet dat zij bij jou goed terecht komt. Ik geef hem liever weg aan jou dan dat ze verprutst word of in onderdelen verdwijnt, dat zou me teveel aan het hart gaan. Als jij er ooit aan toekomt om aan de restauratie te beginnen weet ik dat jij dat doet op de manier zoals ik het voor ogen had". Ze heeft een jaar of 30 uit elkaar gelegen en alle onderdelen zijn compleet! De onderdelen die ik bij had moeten kopen zijn bij ons of onderweg bij de spuiter verdwenen, maar wij zijn dan ook geen boekhouders!
Marc woont sinds 2013 in Frankrijk en soms komt hij nog eens aan. De foto samen met Marc is uit 2016, maar vorige maand was hij er nog en iedere keer verteld hij hoe fijn hij het vindt dat de kever bij mij terecht is gekomen. Nou wil het toeval dat ik het ook fijn vind.  De oudste van het hele stel is de Kever 1200 DeLuxe uit ‘58. Eerste generatie met de grote achterruit en nog werkende peilpinkers of semaforen. In het voorjaar van 2016 was hij net klaar na restauratie en maakte ik deze foto vlakbij Halte Assel. Naar zo’n plaatje kijkend besef ik nog eens extra in wat voor een mooie omgeving ik woon,
 Vandaag op de kop af 10 jaar geleden dat ik de '58-er Kever op mocht halen bij mijn accountant die is gaan emigreren. Hij wou dat de auto goed terecht kwam en ik hoefde er niks voor te betalen, hij had hem 50 jaar in zijn familie gehad.   Vandaag werd ik onderweg naar Oale Brik Geesteren gespot op de A1 door een vriend. Gisteren door Autopics op de foto gezet in de Kever tijdens de Zederikdagen.   Afgelopen week had ik nog even een bliksembezoek van de vorige Kever eigenaar. Deze was 50 jaar in zijn familie geweest en zijn vroegste herinnering was dat zijn moeder hem als 7-jarig ventje in deze auto naar zwemles bracht. Marc gaat nu richting pensioengerechtigde leeftijd en woont al 10 jaar in Frankrijk, niet geheel toevallig net zolang als ik nu de eigenaar ben van dit pronkstuk.
 Iedereen kan foto’s maken, maar niet iedereen is fotograaf. Eén van de mooiste foto’s van mijn ’58-er Kever is gemaakt tijdens de Pompdagen Toertocht in Heino. Een auto waar ik ook veel plezier mee beleef en die de oudste is uit de verzameling.
9 jaar geleden kreeg ik de '58-er Kever cadeau van onze accountant die ging emigreren naar Frankrijk. Aangezien hij deze ruim 50 jaar in zijn familie had gehad vond hij het belangrijker dat hij wist waar de auto terecht kwam dan het geld wat hij had kunnen krijgen. Uiteraard snap ik dat als geen ander. Het was een beste puzzel want alle losse onderdelen zaten in kratten en dozen. Ondanks dat deze 35 jaar uit elkaar had gelegen, verzekerde hij mij dat alles compleet was en dat klopte aardig! Boekhouders denk ik dan maar. Al met al was het een leuk maar ook best kostbaar project en op het eindresultaat ben ik nog steeds trots. En niet onbelangrijk ik heb er hele dierbare vriendschappen door gesloten. De Kever had sinds vorig jaar september niet meer gedraaid en was niet van zijn plek geweest. Met een 6 volt installatie lijkt het altijd of de accu bijna leeg is, en toch staat deze geregeld aan de druppellader. Na 8 maanden het stof eraf gewassen en een beetje speedpolish deed wonderen. Het blijft gewoon leuk speelgoed.  Een mooie metallic kleur, Diamond Grey om precies te zijn. Voor een Kever vrij bijzonder voor die tijd, maar het is dan ook een dikke 1200 DeLuxe uit 1958! Het is de eerste generatie Kever met grote achterruit, na de brilletjes en ovalen, maar deze heeft nog wel de pijlpinkers. Ik heb hem letterlijk voor niets gekregen en het was verreweg de duurste restauratie tot nu toe. Als ik het vantev...... ach soms is het maar goed dat je nooit alles weet. Veel leuke vrienden aan overgehouden en dat is onbetaalbaar.
 Zoveel mogelijk thuiswerken. Ik heb in ieder geval leuk uitzicht vanaf mijn werkplek.
 De oudste van het stel is de '58-er Kever. Nieuw geleverd door Kost Amsterdam en ik ben pas de 3e eigenaar! Slechts 143.000 kilometer op de teller.  Dit is het eerste model met grote achterruit en nog wel de pijlpinkers, welke werden geleverd van eind ‘57 tot begin ‘59.
Voordat de Kever zover was dat je ermee kon rijden, is er erg veel werk aan verzet. Bij de vorige eigenaar had deze 35 jaar compleet uit elkaar gelegen. Inmiddels rij ik er alweer 5 jaar mee tot volle tevredenheid. |
Index
Alles
Archief
April 2025
|
RSS-feed