automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 Weer vrijwel alles geel en nee, ik doe het er niet om. De Hanomag Henschel Adac testdienst van Siku schat ik eind jaren ‘60 begin ‘70 en is een ontzettend leuk en compleet ding! De Ford Transcontinental combi van Matchbox kwam vandaag ook per post en verkeert in een zeldzaam mooie staat. De Jeep kreeg ik gedoneerd van Henri en die gaat binnenkort naar de beletteraar, de oranje Unimog kreeg ik ook van hem. Kortom: ik ben lekker bezig en vermaak mij prima.
0 Opmerkingen
 Een beetje van mezelf en een beetje van Marktplaats. Vier pakketjes vandaag ontvangen en uitgepakt. Lang geleden dat ik pakjesavond gevierd heb al is het kleine ventje in mij nooit verdwenen. En dat hoofdzakelijk geel is bij mij nooit toeval!
 In opa’s kantoor staat al een flink aantal miniaturen en ik liep al een tijdje met het idee om dit uit te breiden en ik ben er nu voor mezelf uit hoe dat te doen. Het bureau maakt plaats voor een veel mooier bureau dat ook van pa is geweest. Dat is deze ook wel maar die stond onder de trap en daar schreef pa de bonnen op uit voor de geleverde onderdelen uit het magazijn. De andere stond tot 1985 op zijn kantoor en daarna stond deze jarenlang op mijn slaapkamer. Achter het bureau komt de oude stoel van opa die er ook nog altijd is en een jaar of 30 terug al is gerestaureerd Ik had nog een aantal dozen staan met miniaturen van mezelf en heb er de afgelopen weken een aantal bijgekocht. Verder kreeg ik een kleine verzameling die mij werd gedoneerd door een goede vriend. Ik kan er in de nieuwe situatie veel meer kwijt dus heb je wat liggen waar je niks mee doet of weet je wat, dan hou ik mij aanbevolen. Bij kringloopcentra liggen ook vaak pareltjes. Voorkeur gaat uit naar vrachtwagens zoals op foto 1 maar alles is welkom tot en met de jaren ‘90 en het hoeft uiteraard niet voor niks.
Het is gewoon leuk om er meer mee te doen want ik merk nu al dat het voor veel mensen een herkenning is. Zelfs mijn oud boekhoudster kwam met haar buren voor een rondleiding en haar buurvrouw die zelf in de 80 was wees er een aantal aan waar haar zonen mee hadden gespeeld. Daar doe ik het voor want dat is mooi!  6,5 jaar en 15 auto’s geleden kocht ik dit project! Vandaag is deze Renault Super 5 dan eindelijk na vele tegenslagen voorzien van een verse APK. Ik heb de stand niet meer bijgehouden, maar ik gok in al die tijd 3 x voor de APK en een stuk of 7 herkeuringen. Zelfs van laswerk wat gedaan zou worden, werden stukken 'vergeten' en als ik hem dan terugbracht en opnieuw voor de herkeuring bracht hadden ze de boel dichtgekit! Tel daarbij op dat hij in totaal bij drie garages is geweest en een keer of 5 de kop eraf is geweest. De eerste twee bedrijven moeten zich de ogen uit de kop schamen. Ik ben zelf ook geen monteur maar zal dat ook nooit prediken. De laatste monteur heeft keurig werk geleverd, maar hij kwam weer niet door de APK omdat de carburateur een revisie nodig had.  Ook deed het gevecht met mijn arbeidsongeschiktsheidsverzekering een paar maanden later en wat ruim 4 jaar heeft geduurd het project geen goed plus alle latere projecten waar je dan weer fris aan mag beginnen. Gelukkig is de Renault nu technisch klaar en staat hij te popelen om er een pot verf overheen te gooien en dan hoop ik er volgend seizoen van te kunnen genieten. De ellende noem ik nu maar vergeet snel en ga door en kijk niet meer om. De drie miniatuurtjes staan op opa’s kantoor tussen de rest. Deze heb ik ruim 45 jaar geleden in de kleuren geschilderd en de zijruiten geblindeerd om er bestelletjes van te maken. Voordat ik deze uit de dozen trok was ik vergeten dat ik ze ooit had. Maar het stond bij aanschaf voor mij al vast dat ik de Renault zou voorzien van blinde panelen in de laadruimte omdat een bestelauto voor mij geblindeerd moet zijn.
De geleerden zijn het hier niet over eens maar gelukkig heb ik het eigenwijze van mijn ouwe heer meegekregen. En nee de onderkant, achterklep en bumpers worden niet blauw en ook de rode bies en rode trekhaak staat niet in de planning! Als je de zoldertrap afloopt, heb je mooi zicht op het kantoortje van opa. Hij kocht de koetsierswoning en dit pand met stallen en hooizolder in 1932 voor 5600 gulden, wat toen veel geld was. Nog steeds trouwens!  Begin dit jaar zijn de miniaturen hier neergezet wat een mooi gezicht geeft. In de loop van de tijd is er nog het een en ander bijgezet en de plank staat nu ramvol. Ideeën zijn er genoegen dit zal ook zeker gaan gebeuren. De wasmanden en dozen met miniaturen staan klaar om leeg te worden gehaald maar ik heb meer plannen dan energie, dus alles op zijn tijd. Bovendien zijn de vrienden die mij helpen druk en wil ze niet altijd tot last zijn, vriendschappen moet je fris houden.  Van één van de recentere aanwinsten ben ik nu de laatste puntjes aan het nalopen en woensdag heb ik een kleine APK marathon gepland waarin deze meegaat, dus op mijn manier ben ik altijd bezig en ik vermaak me prima.
 Geregeld wordt ik verrast met leuke spullen. Bert die een tijd terug kwam met een Kever. Andre die op een modelautobeurs een Lancia Y10 miniatuur zag en gelijk aan mij dacht. En die Lancia schaal 1:1 in het echt was ook al een schitterende donatie door Wouter! Van Harry de ingelijste Citroën en de Michelin landkaart, maar van hem krijg ik veel. Radio,s zit ook wel oude voorraad van onszelf tussen maar ook daarbij denken ze vaak aan mij. Verkeersborden en wat nog meer. Leuk om te noemen is het bord wat bij de Nettenfabriek naast ons heeft gehangen. Garengrondstoffen hier lossen melden bij de receptie. Deze hing zo lang ik mij kon herinneren bij het laadperron 100 meter verderop in de Spoorstraat. En aangezien het oude gedeelte van de garage het oude koetshuis van de Nettenfabriek was tot 1932 komt de geschiedenis weer een klein beetje samen. Dank aan allemaal!  Enig sentiment is mij niet vreemd. De miniatuur die mij het meest was bijgebleven na al die jaren is deze Volvo met tankoplegger. Ik zal een jaar of 13-14 zijn geweest en was met moeder mee boodschappen doen bij de supermarkt in winkelcentrum de Maat en het was december.  Normaal kreeg ik voor mijn verjaardagen of met Sinterklaas 1 miniatuur, want dat was waar ik altijd om vroeg. We hadden al wat voor Sinterklaas gekregen en moeder zei: "Zoek nog maar een auto uit", want mijn broers hadden op de één of andere manier iets gekregen waardoor ze vond dat ik tekort had gekregen. Vraag me niet wat de 1e auto was, maar deze is mij altijd bijgebleven.  Ik had van mezelf ook nog twee grote zware dozen met miniaturen liggen. Allemaal 40+ jaar oud en tientallen jaren niet meer naar omgekeken. Wat is het dan leuk om na zo’n lange tijd de ene na de andere te herontdekken! Het merendeel was ik glad vergeten. Enkele leuke ontdekkingen gedaan waar ik later over zal vertellen. De verzameling in het kantoor heb ik nu aangevuld met eigen materiaal en ik kom tot de conclusie nog zo’n ruimte nodig te hebben waar de rest kan staan. Ik heb daar een idee voor en het komt goed. En nu drie dozen met lege verpakking want het gros is in de doosjes bewaard gebleven.
 Buurman Justin van Woodlet heeft gistermiddag een plank op maat gezaagd in het oude kantoor van opa, dankjewel voor je hulp! Het stalen U profiel had ik zelf staan in het rommelhok en leek wel speciaal hiervoor gemaakt zo mooi als hij past. Bovendien niets is leuker dan materialen gebruiken die voorhanden zijn.  Ik kreeg deze miniaturen bijna 1,5 jaar geleden van Richard en ze stonden al die tijd nog in de dozen. Richard is een voormalig pomphouder en kreeg deze miniaturen als relatiegeschenk wanneer hij de producten in de shop verkocht. Deze miniaturen zijn zoals ik het kan bekijken allemaal tussen de 25 en 30 jaar oud.  Met zoveel projecten is het altijd de keuze maken wat eerst te doen, ik loop hier ook maar alleen. Ben daarom altijd ontzettend dankbaar voor alle hulp die ik krijg. Zelf heb ik ook een flink aantal truck miniaturen en ga de lege ruimte dan aanvullen. De rest van het kantoor opruimen en zo gaan we gestaag door.
 Post voor het Automuseumpje van een onbekende! Daar wordt een mens vrolijk van, dankjewel Jelmer voor deze leuke donatie.   53 jaar geleden kreeg mijn grote broer Bert deze speelgoedauto van ome Hans en tante Els. Ze waren op een beurs voor inkoop van hun winkel en zagen dit liggen. Het werkt op batterijen en je stopt er een kaart in die het parcours bepaald. Er waren diverse modellen gebaseerd op echt bestaande prototypes. In dit geval de Buick Century Cruiser.  Van al het speelgoed wat Bert ooit bezit heeft is werkelijk niets meer overgebleven. Maar deze heeft hij zijn hele leven gekoesterd. Vanwege zijn gezondheid is er nu een plekje vrijgemaakt in het museumpje, want museumwaardig is het zeer zeker! Een mooie herinnering aan onze oom en tante die beide niet meer leven. "Peter ik heb hier twee grote dozen staan met truckminiaturen, is dat iets voor jouw automuseumpje?"  Zo werd ik vorige week gebeld door een bevriende zakenrelatie waar wij al een jaar of 20 zaken mee doen. Ze waren druk bezig om de zaak te verbouwen en hij kwam deze dozen tegen waarvan het bestaan ervan vergeten was.  In het verleden hadden zij ook pompstations en wanneer ze producten in de winkel verkochten kregen zij een miniatuur cadeau. Deze waren puur ter promotie en niet in de winkel te koop.  Gezien de modellen schat ik een jaar of 25 oud en oerdegelijk. De ene doos was bijna niet te tillen. Het merendeel nog nieuw in de doos.  Erg bijzonder wat ik de laatste tijd allemaal beleef. Miniaturen krijg ik vaker en ik waardeer ze allemaal, maar zo’n grote partij en dat ze weer aan mij denken.
Ik zal er betere foto’s van maken wanneer ze op de plek staan waar ik het bedacht heb.  Van 1991 tot 2002 waren wij geregeld sponsor van de oldtimerdag Vianen, en sinds 2014 deelnemer. Je krijgt dan ieder jaar een mooi tinnen miniatuur. Al die jaren kwamen ze steevast in een la terecht, tot vandaag! Nu staan ze netjes op jaartal opgesteld. Op de laatste foto die van de deelnames, de eerste via sponsoring.  |
Index
Alles
Archief
December 2024
|
RSS-feed