automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 De Toyota Starlet Blue uit 1997 van Gert en Betty uit de Betuwe met zijn heerlijke typische jaren '90 dashboard opsmuk. Ik heb er niet veel aan hoeven doen om deze naar mijn zin te krijgen. Een nieuwe stootstrip, velgen stralen en poedercoaten plus een knappe stoel ter vervanging van de chauffeursstoel. Onder de kap en het interieur spic en span en het is een plaatje geworden waar ik vorig seizoen met heel veel plezier 1500 kilometer mee heb gereden.
0 Opmerkingen
Vandaag drie jaar geleden begon ik met de Facebookblog. Zouden de mensen daar wel op zitten te wachten? Je moet voor jezelf een bepaalde schaamte voorbij. Vrienden en bekenden begonnen steeds meer het woord museum te gebruiken dus ben ik maar ergens begonnen en we zien het wel. En wat blijkt, ik krijg altijd leuke reacties, zelfs donaties en heb inmiddels een behoorlijk aantal volgers, waarvoor dank!  Vorig jaar is bovendien onze bedrijfswebsite aangepast. Automuseumpje.nl maakt daar deel van uit. Vriend Henri, die één van de aanjagers is geweest om wat met de verzameling te doen, neemt eens in de zoveel tijd de verhalen van Facebook over en maakt daar iets moois van. Ook is er veel te vinden over onze bijna 100 jaar oude geschiedenis van de zaak die opa en oma van Burik zijn begonnen in 1925. Al met al ben ik dus een dankbaar en tevreden mens
Met regelmaat krijg ik de vraag of het automuseumpje ook te bezoeken is. Deze is ontstaan omdat door mijn gezondheid het autobedrijf op een laag pitje staat en uj maar een paar uur per dag op de zaak. Ik ben gastvrij opgevoed en mocht het een keer zo uitkomen ben ik niet iemand die je wegjaagt, maar in principe zeg ik nee vanwege diezelfde gezondheid. Vrienden uitgezonderd maar die weten het en lopen de deur hier ook niet plat. Een rommelige dag voel ik twee dagen later nog in mijn lijf en heb geleerd naar mijn lichaam te luisteren. De weledele Heer H.E. Kerkmeijer aan de Sarphatistraat 132 kocht op 27 januari 1958 de Kever 1200 DeLuxe bij Kost Amsterdam. Hij reed er een jaar of zeven in en de vader van Marc Harterink nam hem over. Er bestaan nog kaartenbakken van Pon en daar komt deze kaart ook vandaan.  De oudste herinnering van Marc was dat zijn moeder hem naar zwemles bracht in de kever toen hij een jaar of zeven oud was. Even voor de beeldvorming, Marc is van hetzelfde bouwjaar als de auto! Nadat zijn ouders er lang mee hadden gereden en Marc ging studeren mocht hij de auto gebruiken. In 1985 namen ze de auto uit de vaart en zou verkocht worden. Marc voelde hier niets voor en zette de kever op zijn naam en trok hem compleet uit elkaar met de bedoeling deze weer in oude glorie te herstellen.  Aangezien Marc onze accountant was tot 2013 had hij wel het een en ander meegekregen van de restauraties van de besteleend en de Commodore. "Peter heb jij interesse in een Kever? Ik heb er lang over nagedacht en weet dat zij bij jou goed terecht komt. Ik geef hem liever weg aan jou dan dat ze verprutst word of in onderdelen verdwijnt, dat zou me teveel aan het hart gaan. Als jij er ooit aan toekomt om aan de restauratie te beginnen weet ik dat jij dat doet op de manier zoals ik het voor ogen had". Ze heeft een jaar of 30 uit elkaar gelegen en alle onderdelen zijn compleet! De onderdelen die ik bij had moeten kopen zijn bij ons of onderweg bij de spuiter verdwenen, maar wij zijn dan ook geen boekhouders!
Marc woont sinds 2013 in Frankrijk en soms komt hij nog eens aan. De foto samen met Marc is uit 2016, maar vorige maand was hij er nog en iedere keer verteld hij hoe fijn hij het vindt dat de kever bij mij terecht is gekomen. Nou wil het toeval dat ik het ook fijn vind. De Renault 5 TL bestel uit 1986. Ik kocht deze in 2018 op de avond voor koningsdag. Opgegroeid met bedrijfswagens om de deur kon ik de verleiding niet weerstaan. Je ziet een Renault 5 toch al niet zo vaak, maar met grijs kenteken zijn ze helemaal uiterst zeldzaam.  De dame die 11 jaar met deze heeft gereden heeft er bijzonder goed voor gezorgd en op onderhoud niet bezuinigd. Een nieuw subframe, nieuwe kabelboom en meer van dat soort reparaties hebben we kunnen ontdekken.  Maar als er een restauratie met tegenslagen is geweest dan deze wel. Uiteindelijk komt alles goed is een van mijn gevleugelde uitspraken dus het zal in dit geval niet anders zijn.  Binnenkort maar eens een apk regelen, kan ik dat tenminste van het lijstje afvinken.
42.712km en 30 jaar Young! Ik zag hem vorig jaar oktober voorbij komen in de rubriek Autoweek liefhebber gezocht en bedacht mij geen moment, een paar uur later stond hij hier in Apeldoorn.  Deze Opel Astra 1.4 young heeft op een paar weken na 30 jaar dezelfde baas gehad. Man werd oud en de auto moest eruit. Ik heb inmiddels contact gehad met het garagebedrijf waar de Astra in onderhoud is geweest waar men mij dit vertelde. Hun overbuurman reed met deze station en beknibbelde niet op het onderhoud. Jammer genoeg hebben ze bij verkoop de boekjes eruit gehaald en netjes opgeborgen in de kliko. Jammer maar het is niet anders. Deze Young is in de uitvoering hoe ik ze het liefst zie, alle opties niet! De GSi’s en cabrio exoten worden vanzelf wel bewaard maar ik zie ze het liefst standaard. Meegespoten bumpers en spiegels, lichtmetalen velgen en al die opties geef ik niks om. Zo vind ik ze het mooist!
Het is geen strepentrekker en behoorlijk spartaans rijden, maar met zijn 34 pk Ami 8 motor kom ik goed mee in het verkeer. En bovendien ontzettend leuk om mee te rijden!  De teller staat nu op 64.994km en dat zijn de echte kilometers. In 1969 kocht pa deze van Mourik Groot Ammers en we hebben hun gele bedrijfskleur altijd aangehouden.  Doordat deze AK350 origineel Nederlands geleverd is en het merendeel van de huidige besteleenden Franse import is verschilt deze in kleine details omdat dit een Belgische productie is, Vorst om precies te zijn. Een zwart stuur, grijze stoelbekleding, een buisje aan de binnenkant van de achterdeuren ter versteviging voor bij het dichtdrukken. En zo zijn er nog een paar kleine verschillen. Al met al een hele zeldzame verlengde uitvoering met laag dak.
 Een paar honderd nummerborden van vrienden en collega’s H. van de Bunte en Truckcenter-Apeldoorn en enkele uit eigen voorraad. Speciale dank aan vriend Rowan die mij +/-120 oude gele en blauwe nummerplaten schonk die allemaal van auto’s afkwamen van zijn overleden vader. Heel bijzonder om dat te krijgen en inmiddels hangen ze al een paar jaar mooi!  Een van de eerste spulletjes die ik een paar jaar terug gedoneerd heb gekregen. Originele Franse vaantjes uit Harderwijk van vriend Henri.  |
Index
Alles
Archief
April 2025
|
RSS-feed