automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
 De Toyota Starlet Blue uit 1997 van Gert en Betty uit de Betuwe met zijn heerlijke typische jaren '90 dashboard opsmuk. Ik heb er niet veel aan hoeven doen om deze naar mijn zin te krijgen. Een nieuwe stootstrip, velgen stralen en poedercoaten plus een knappe stoel ter vervanging van de chauffeursstoel. Onder de kap en het interieur spic en span en het is een plaatje geworden waar ik vorig seizoen met heel veel plezier 1500 kilometer mee heb gereden.
0 Opmerkingen
 Ook deze hoek is aardig naar mijn zin geworden. Alleen nog bedenken waar het beste elektra aan te sluiten zonder een wirwar te krijgen aan verlengsnoeren voor de druppelladers.
Als het weer zaterdag niet te slecht is ga ik samen met tante Tonny opnieuw een auto ophalen van een 86 jaar oude meneer die is gestopt met rijden. Eerste eigenaar uit 1995 met 74.000km en stond al even geschorst. Hij kon er geen afscheid van nemen en zocht een goed tehuis. Meer verklap ik nog niet!  Deze hoek tussen de brug en lekbak met vaten was nog geen week opgeruimd of ik kocht de Astra station met 042.700km. Wist ik gelijk waarom het zin had. En dwars ervoor een ander plaatsen gaat ook prima op deze manier, kan overal langs.
De hefbrug is trouwens een 10 tons Koni van bouwjaar 1967. Onverwoestbaar! Typisch zo’n product waarvan men zegt; Zo worden ze niet meer gemaakt. Ook ex-Mourik Groot-Ammers. Maar geel is deze pas sinds 2010.  Het evenementenseizoen ligt achter ons. Ik heb er met volle teugen van genoten. Deze drie zijn weer geschorst en uit de verzekering gehaald.
Vooral voor de Scorpio was het goed om er weer eens flink mee te rijden na 4 jaar stilstand. De eerste keer tanken was het ergens rond de 1 op 7 en woensdag afgetankt met 1 op 9,5 als resultaat, en dat is niet verkeerd voor een 2.9 V6 automaat. Maar ik ben ook een rustige chauffeur. "Hard rijden is geen kunst, de boel heel houden wel", zei mijn vader altijd.  Afgelopen weekend druk bezig geweest met het aan de kant maken van de werkbank in de poetshoek, die stond van voor tot achteren ramvol met van alles en nog wat. Veel is rechtstreeks in de oudijzerbak of vuilcontainer beland. Eén dezer dagen ga ik de Cinquecento, Scorpio en Starlet Blue schorsen en uit de verzekering halen. De Cinquecento is de laatste tijd verder niks meer mee gedaan behalve rijden om dezelfde reden dat grote schoonmaak van de garage nu erg noodzakelijk was. Het ontbrak me gewoon aan de nodige energie en van alles aan mijn hoofd.  Zoals hij nu staat kan deze prachtig overwinteren en houd ik nog steeds een plek vrij om een auto schoon te maken of poetsen voor de werkbank. Als ik dan vanmiddag de garage binnenkom en het najaarszonnetje schijnt zo naar binnen, ja daar kan ik enorm van genieten.  Voor het idee heb ik even auto’s op de plek gezet. Precies wat ik ervan had verwacht.
 Binnenkort de Starlet P9 weer naar de APK en dan in de schorsing. Ik heb er een paar maanden heerlijk van genoten zowel met evenementen als dagelijks vervoer.
Een tijdje geleden had ik wederom de eer om door Arno Lingerag geïnterviewd te worden. Deze keer over mijn vier laatste aanwinsten die op mijn pad kwamen. De eerste drie in een tijdsbestek van pakweg twee weken tijd. Nummer vier kwam een paar weken daarna aan de hand van een post van mij op mijn Facebookpagina Automuseumpje  Een tijdje terug ben ik in stijl naar een Porsche meeting geweest bij Porsche Centrum Gelderland. Op de terugweg via de Betuwe gereden om Gert en Betty te bezoeken, de vorige eigenaren van de Starlet P9 blue.  Ik verheugde mij hierop om ze het eindresultaat te laten zien. Het zijn vooral de mensen achter de auto die het verhaal bijzonder en compleet maken. Zonder historie is het maar gewoon blik.   Vorige week dinsdag was Arno Lingerak aanwezig voor wederom een reportage. De 23e in 9 jaar tijd en voor de derde keer in de Autovisie in de rubriek Uw garage. Aantallen die ik mij niet voor kan stellen en had iemand 10 jaar geleden verteld dat ik 3x in een reportage zou komen had ik degene voor gek verklaard, laat staan 23! Al snel waren Arno en ik het eens dat het mooi was om de laatste vier die aan de verzameling waren toegevoegd in het voetlicht te zetten.  De voorpret voor mij zat hem in het feit dat ik de vorige eigenaren hiermee kon verrassen. Tante Tonny bracht ik het blad vanmorgen in cadeaupapier. IK BEN TOCH NIET JARIG? Toen ze het blad uitpakte begon ze hard te lachen en voelde de bui al hangen. Ze vond het prachtig!  De schoondochter van mevrouw de Vreede stuurde mij een leuke foto. Mijn nicht op Texel zorgt dat het blad bij haar buurvrouw komt en de oude eigenaren van de Starlet zijn geabonneerd en weten ervan. Ik heb er ditmaal extra van genoten. Samen met het interview in het blad mocht ik mijn verhaal ook vertellen voor de camera.
 Een kakelverse reportage over mijn 3 Starlets op de website van Toyota Nederland. Klik hier
 Vandaag heb ik een APK marathon gehad. Eerste auto wegbrengen en terug naar huis lopen. De rest van de dag omruilen tot de laatste klaar is om vervolgens naar het APK-station terug te lopen. Het Vijfje mag eerdaags op herexamen vanwege te hoog CO gehalte en remverschil achter. Op zichzelf geen wonder, want hij heeft 4,5 jaar stilgestaan of nauwelijks mee gereden. Vanavond een flink stuk gereden en geremd. De andere drie kwamen er zonder problemen doorheen.
Er is weer een auto aan de verzameling toegevoegd! Een Toyota Starlet Blue 1.3 uit 1997 met 124.000 kilometer op de teller.  Ik werd een paar weken terug benaderd door de vorige eigenaren, een vriendelijk echtpaar die ik de laatste jaren geregeld tegenkom op de diverse oldtimer-evenementen met hun mooie Volkswagen Karmann Ghia. De Starlet was nieuw gekocht door de (schoon)zus die vrij kort na de aflevering overleed. Sindsdien werd door hen gebruikt. Ze zochten een liefhebber en of ik nog interesse had, want ik had eens geroepen mochten jullie hem ooit verkopen denk dan aan mij. Ja, daar kan ik natuurlijk geen nee tegen zeggen en dus werd deze uitgerekend op mijn verjaardag geheel belangeloos door een goede collega naar Apeldoorn getransporteerd. Ik ben er weer blij mee! |
Index
Alles
Archief
November 2024
|
RSS-feed