automuseumpjeWelkom in mijn automuseumpje! Maak in deze blog kennis met mijn collectie, de mensen en de verhalen achter de auto's. Lees over nieuwe belevenissen, aanwinsten en meer. Peter van Burik 
|
|
|
De Lancia Ypsilon is inmiddels voorzien van een verse APK. Laswerk gedaan aan de bodem en in de RX gezet. Nu nog cosmetisch aanpakken en wat technische dingen. De vloermat moet hersteld worden want kleine Italiaanse schoenen passen mij niet en koppeling -rempedaal zitten kort op elkaar, bij de wielkast voor blijft mijn schoen haken en dat rijdt echt niet prettig. De juiste achter- en knipperlichten voorzijde en new old stock spatlappen monteren en dan kan deze volgend seizoen uit de schorsing en in de belasting en verzekering. Heb ik tenminste een beetje keuze.  Ik ben altijd dankbaar met alle hulp die ik krijg, want zo onwillekeurig gebeurt er altijd wel wat aan de auto’s. Verzamelen is leuk maar klakkeloos neerzetten en er dan niets mee doen heb ik niets mee, en natuurlijk lukt dat niet met allemaal maar kan wel mijn best doen.
0 Opmerkingen
 Eind 2007 kochten we deze Transporter 2.5 TDI in voor de handel. Factuur en kenteken kwamen wat later dus zou je het na willen zien op RDW dan staat er 1-2008. Verlengd, bouwjaar 1999, 375.000km airco af fabriek en de 102pk. Iets later kwam de crisis en deze bleef staan in de romneyloods en daar stond hij best.  Een jaar of vier later waren we lekker bezig om de auto’s van pa in oude glorie te herstellen en besloot ik voor mezelf deze van internet af te halen en te bewaren. Hij heeft nog jarenlang in de loods gestaan en drie jaar geleden hebben we de Volkswagen eruit gesleept, heb ik hem lekker gepoetst en sindsdien staat ie mooi in de hoek.  Ik heb wel reacties gekregen op andere Facebook pagina’s dat je hier niks aan hebt omdat een diesel op den duur nergens meer mag komen, je hogere wegenbelasting moet betalen en ga zo maar door. Die mensen begrijpen niet dat ik dit doe voor mijn plezier en niet als belegging.  De laatste foto kreeg ik een paar jaar geleden toegestuurd door Adri. Hij heeft met de Transporter gereden als begeleidingsvoertuig. Hij vertelde mij dat de foto genomen is in de buurt van Oldenburg tijdens vooronderzoek om de route alvast te verkennen. Je wilt met zwaar transport natuurlijk niet voor verrassingen komen te staan.
Als je de zoldertrap afloopt, heb je mooi zicht op het kantoortje van opa. Hij kocht de koetsierswoning en dit pand met stallen en hooizolder in 1932 voor 5600 gulden, wat toen veel geld was. Nog steeds trouwens!  Begin dit jaar zijn de miniaturen hier neergezet wat een mooi gezicht geeft. In de loop van de tijd is er nog het een en ander bijgezet en de plank staat nu ramvol. Ideeën zijn er genoegen dit zal ook zeker gaan gebeuren. De wasmanden en dozen met miniaturen staan klaar om leeg te worden gehaald maar ik heb meer plannen dan energie, dus alles op zijn tijd. Bovendien zijn de vrienden die mij helpen druk en wil ze niet altijd tot last zijn, vriendschappen moet je fris houden.  Van één van de recentere aanwinsten ben ik nu de laatste puntjes aan het nalopen en woensdag heb ik een kleine APK marathon gepland waarin deze meegaat, dus op mijn manier ben ik altijd bezig en ik vermaak me prima.
 Blauw en groen is boerenfatsoen! Een fabrikant zou er nu niet meer mee wegkomen. Een groene auto met een blauw interieur en een druk motiefje. Weet je wat we gaan doen dacht de dealer? Een leuke striping! Het toeval wil dat de man die mij nog wel eens helpt met stickers en ook de striping heeft gedaan op de Polo, zijn werk agelijk herkende. "Die heb ik gedaan destijds. Bestanden zijn er niet meer van dus het is weer een extra uitdaging". Denise van wie ik de Alto gedoneerd kreeg, is jarig vandaag. Van harte gefeliciteerd lief mens! En ook meneer Bouwman van wie ik de Polo kocht in 2016 is jarig, ook u gefeliciteerd!
 Druk weekend gehad met twee evenementen. Afgelopen zaterdag ben ik in Vreeswijk geweest met de Opel Commodore en gisteren de oude voertuigendag in Wijchen in de besteleend. Dus dat was zaterdagavond de spullen overpakken. Beide dagen was ik gezellig onderweg met tante Tonny die er ook van heeft genoten en veel bekenden en vrienden gesproken of samen mee opgetrokken.  In Wijchen was een man van de organisatie die de deelnemers in een geel hesje ontving die mij het volgende nieuwtje wist je vertellen: "Vroeger reed de ANWB ook met besteleendjes!" Dat meent u niet, dat is de eerste keer dat ik dit hoor. "Jazeker, zoek het maar op internet daar kun je het zo terugvinden". Dat ga ik zeker doen, dank u wel. Kortom mijn dagen zijn nooit saai! Vandaag en morgen een aangepast dienstrooster want ik moet bijkomen. Daar raak je aan gewend en leer je mee leven. Maar het weekend pakken ze mij niet meer af
Bezig geweest met wat ideetjes uitvoeren. Onder andere op 5 meter hoogte filmen zonder drone of zelf klimmen, want ik heb enorme hoogtevrees. Dit heb ik alleen gedaan en kan op iedere willekeurige plek, ook buiten. Ik zal een keer een apart filmpje maken met hoe ik het doe, maar eerst zien de filmpjes af te ronden voor het einde van het seizoen want voor rijdende beelden heb ik wel hulp nodig in een tweede auto.
 September is de maand dat er als eindspurt nog veel evenementen zijn en dan is het seizoen alweer voorbij. Als je dan zo vroeg in de werkplaats komt en de ochtendzon knettert er doorheen dat heeft wel wat, ook al zie je alle stof!  September is ook de maand dat het 45 jaar geleden was dat pa de Caprice kocht. Dus een mooie start van de maand om vandaag een evenement mee te pakken samen met tante Tonny.
 De Ford Scorpio 2.9 V6 automaat van Mart heb ik inmiddels ook alweer bijna 6 jaar, net zolang als hij hem heeft gehad. Vorig seizoen zette ik de 100.000 op de teller en dat is bar weinig voor een 29 jaar oude auto. Ik kocht hem met 92.787km. Nieuw is de Ford geleverd en altijd onderhouden door dealer Jurrius in Dieren die inmiddels ook al niet meer bestaan.
Mart kende ik van de fysio letterlijk om de hoek en overleed in 2019. De eerste eigenaar was Karreman en zijn dierenspeciaalzaak in Apeldoorn bestaat nog steeds. Voor een auto als deze is het al bijzonder genoeg dat het geen import is, laat staan slechts twee voorgaande eigenaren heeft gehad en wat dat betreft nooit Apeldoorn heeft verlaten. Mart verkocht mij de auto omdat hij wou dat deze goed terecht kwam en ik doe mijn best. De airco doet het inmiddels weer en ook de centrale vergrendeling werkt. Wat laswerk was gelijk al gedaan en nog diverse kleine reparaties en wat onderhoud. Volgend jaar maar weer eens van genieten! Mart zou tevreden zijn geweest Een maand geleden reageerde Johan onder een Facebookpost: "Ik heb hier nog een leuke Daihatsu Charade staan uit 1985. Belangstelling? Mag je hem komen halen". Mijn antwoord was: "Dat laat ik mij natuurlijk geen twee keer zeggen, Ja graag!" Zijn opa bleek deze nieuw te hebben gekocht en de Charade is bij zijn overlijden 10 jaar later naar zijn dochter gegaan die er tot 4 jaar terug mee heeft gereden. De auto werd geschorst en verdween in de schuur van de kleinzoon met slechts 125.000 kilometer op de teller. Niemand in de familie had er aardigheid in dus kreeg de kleinzoon het verzoek een liefhebber te vinden. Collega en vrienden H. van de Bunte in Doornspijk hebben voor mij geheel belangeloos het transport geregeld vanuit de Noordoostpolder waarvoor dank! Een prachtige aanvulling van de verzameling en nogmaals bedankt!
 Ik heb het ooit eens uitgerekend, minstens een jaar van mijn leven heb ik achter het stuur van de Lexus gezeten. Dat is dus in tijd 12 maanden dag en nacht welteverstaan! Van de 758.000km die er op de teller staan heb ik er zelf 680.000 gereden. Hij staat inmiddels al 7 jaar geschorst en iedere keer neem ik mij voor de LS400 eerst.  In die jaren is het merendeel van de punten op het A4tje afgevinkt maar nog lang niet alles. En dan denk ik weer als ik dat doe bij die auto dan schiet die ook op of is klaar. En haast heb ik niet want het blijft hobby.  Overigens is er vandaag opnieuw een hele leuke oldtimer bijgekomen! Eerdaags het hele verhaal
 Onze acculader begaf het een jaar of 20 geleden en werd vervangen voor een nieuwe. Ik kan mij nog goed herinneren dat de monteurs logischerwijs op het punt stonden deze in de oudijzerbak te deponeren en de grootste onenigheid met pa kregen. "Die gaat niet weg!" "Maar hij is kapot en je kunt er niks meer mee".  Om een lang verhaal kort te maken, ik heb hem een paar jaar geleden uit het schap getrokken in het magazijn toen ik dat aan het leegmaken was. Het is er een uit Frankrijk uit de jaren '50 in hamerslag bruin. Ik heb gezocht op Google en zodoende weet ik dat ze er ook in hamerslag groen waren. Het controlelampje was nooit nodig want als ie aanstond dan hoorde je hem door de hele werkplaats zoemen.  Van de nieuwe ongebruikte accu’s weet ik niet anders dan dat deze in een schap onderop stonden dus ik had al verwacht dat ze er een halve eeuw stonden. Bayern batterie heb ik opgezocht en in een artikel uit 2013 werd verteld dat ze ruim 110 jaar bestonden dus gezien de sticker '75 Jahre' klopt dit aardig.  Oud monteur Steven zag ze laatst staan. "Weet je dat die er al zeker 50 jaar staan?" Ja dat vermoeden had ik al. "Maar weet je ook dat ze uit Groningen zijn meegekomen van de W.E.B?" Kijk en dat wist ik dan weer niet.  Pa deed vroeger veel zaken met de directeur van de Ploeg. Zij hadden het Magirus-Deutz dealerschap en transportbedrijf. Autotransport en kiepers. Als kind kregen we vaak miniaturen die nu nog in de verzameling staan. Ik kreeg ze altijd van mijn broers dus ze staan er in drievoud.  De acculader en de accu’s staan in de stelling onder de trap die daar speciaal is neergezet voor de bijzondere relikwieën. Accu’s moeten normaal in een lekbak staan maar deze zijn nog nooit gevuld dus new old stock.
Pa zou tevreden zijn geweest dus dan ben ik het ook.  Ik kom inmiddels alweer 10 jaar bij Klassiekers op de Koffie in Winterswijk. Een aantal jaren terug werd ik door organisator Wim te Riet en medebezoeker Mark Theunissen getipt dat er op de grens met Duitsland in Oeding een schoenenzaak in een voormalig grenskantoor zit die een groot reclamedoek aan de gevel hebben hangen met mijn Jeep erop. Ik meen dat het 2016 was dat ik de Jeep voor een paar uur verhuurd had aan Wolky schoenen voor een fotoreportage dus de naweeën hingen nu open en bloot.  Een korte tijd na de tip heb ik het nummer opgezocht van en trof een uiterst vriendelijke dame aan de telefoon. Uitgelegd dat de gele Jeep van mij was en of ze aan mij wilde denken als deze vervangen werd. "Geen probleem, ik zal uw nummer noteren".  Ik was het allang weer vergeten maar een paar weken terug werd ik gebeld met een Duits nummer. "We hebben het spandoek voor u klaarliggen". Ik moest even schakelen maar toen viel het kwartje. "Wat leuk dat u mij niet vergeten bent. Hartelijk dank!"
Wim had destijds aangeboden als het zover was dat hij het doek op zou halen en zo lag deze klaar voor mij tijdens de meest recente editie van Klassiekers op de Koffie. Het is een lel van een doek van anderhalf bij anderhalve meter. Ben nu een spandoekframe aan het regelen en dan komt deze binnen in de werkplaats te hangen. Uiteraard ben ik hier ook weer dolblij mee!  De Peugeot Partner 2.0HDI van tante Tonny. Inmiddels ook alweer 2 jaar geleden dat ik deze voor mijn verjaardag kreeg. Onlangs had ik het met tante Tonny over haar Peugeot en toen zegt ze "Nee hij is nu van jou".  Af en toe zie ik de Partners en Berlingos wel rijden en soms zelfs een nette maar in de regel zijn ze afgetrapt. Deuken, roest, kapotte voorruiten, uitgewoond. Ook niet zo heel gek want ze zijn rond de 20 jaar of ouder en gemaakt om mee te werken.  Deze is uit 2004 met 137.000 kilometer, door hun nieuw gekocht en fonkelhagelnieuw van binnen en van buiten. En daar heb ik zelf helemaal niks aan hoeven doen. Een 2e zoals deze is er niet meer.  Ik ben gek met haar en blijf het de Peugeot van tante Tonny noemen.
Foto’s: Arno Lingerak namens Autovisie  Vorig jaar vertelde ik over mijn Lexus LS400 die ik 20 jaar geleden op mijn verjaardag ophaalde. Dat is nu vandaag precies 21 jaar geleden want het is weer zover. Ben zelf ook weer een jaar ouder geworden, 57 om precies te zijn. En twee jaar geleden kreeg ik voor mijn verjaardag de Peugeot Partner bestelauto van tante Tonny als verjaardagskado. 2004 en in staat van nieuw! Door hun zelf nieuw gekocht. En volgend jaar zal ik vertellen over een van mijn auto’s die dezelfde dag jarig is en dan 30 is geworden.  Maar vandaag het verhaal over onze Opel Astra bestel die ik ook op mijn verjaardag op ging halen bij de Opel dealer in Schiedam waar we veel mooie handel kochten. Het was in 2005 en we boden ongezien €1750,- ex btw op een 99er Astra bestel en die werd ons ook toegezegd. Ophalen gebeurde met de Iveco oprijtruck en eerst moest ik in het Gooi een verlengde verhoogde Mercedes 312D ophalen. De vertegenwoordiger waar ik deze van kocht bleek een vreselijk ongeïnteresseerde man te zijn. Ik reed de bus op de truck en bij het oprijden lekte hij onder de motorkap aan alle kanten. Vermoedelijk even daarvoor flink schoongemaakt om iets te verhullen want hij stond ook in een wasbox. Gelukkig had de man de moeite niet genomen om de codes voor het vrijwaren en de factuur voor de betaling door te mailen of faxen dus ik heb hem er weer net zo hard afgereden en de sleutels op zijn buro gelegd en gezegd de groeten, je houd hem maar.  Door naar Schiedam om de Astra op te halen. Ik herinner me dat hij zonder doorrijden van de aanhanger op de truck achterop is blijven staan. De planning was op voorhand al om deze in te zetten als leenauto en er was een 2002 VW Transporter onderweg die we zouden gaan inzetten als serviceauto. De Astra ging dus gelijk door naar de reclameboer en toen die terugkwam stond er zo’n leuke frisse auto dat we gelijk besloten dat deze onze serviceauto werd en de Transporter die later binnen kwam is weer verkocht.  Iedereen die mij kent weet dat ik van origineel houd en er geen poespas op en aan moet zitten. Deze had de lichtmetalen velgen er al onder zitten, het aapje hing al aan de binnenspiegel en er liggen rubber matten in de cabine die niet origineel zijn. In deze staat is hij bij ons dus 19 jaar en zo blijft hij ook!  De zero emmisionzone is hier 5 jaar uitgesteld dus ik mag er nog een aantal jaren mee doorhobbelen en doe dat maar wat graag! Dit is zo’n plezierige bestelauto om mee te rijden. Overigens hebben we in al die jaren er zelf slechts 36.000 kilometer mee gereden, dus laat mij maar lekker met een zogenaamd vervuilende diesel rijden, dat is beter voor het milieu en voor mij met die paar kilometers.  Overigens kom ik net thuis met wederom een donatie (laatste foto). Deze had ik al eerder gekregen maar vriend Wim van Klassiekers op de Koffie had deze voor mij opgepikt en lag vandaag klaar in Winterswijk. Binnenkort meer hierover.   Ik vond een paar dagen terug deze foto’s van de Renault 5 1.1SL van 'ome' Steven. Deze nam ik in 2014 voor zijn huis en hij reed er toen al tien jaar mee. Ik kreeg de Renault begin vorig jaar gedoneerd. Deze staat op de nominatie om er weer netjes voorgezet te worden maar eerst de andere projecten en rustig onderdelen sprokkelen.  Steven was monteur bij ons sinds 2 juni 1964 en heeft hier tot 2016 geregeld klusjes gedaan. De auto’s waar hij mee reed in die periode zijn op 1 hand te tellen. Een jaar of 17-18 of langer met dezelfde auto doen is bij hem de norm.
Steven is niet van de flauwekul. Sinds 2007 staat er een onberispelijke Mercedes C220 diesel automaat in zijn garage die jong gebruikt is aangeschaft. Volgens mij heeft hij nog zeker een jaar doorgereden met de Toyota Carina die eruit ging. "Ach dat ding lupt nog best". En als hij hier aan het werk was stond steevast het Renaultje hier op de dam en niet de Mercedes  De Lancia Y10 begon ooit als Autobianchi. Die van mij is zo’n vroege (1986) dat er Autobianchi emblemen op zitten omdat ze in Italië zo verkocht werden en niet als Lancia!  In het ontwerp en prototype was een polyester achterklep bedacht maar die ging barsten en werd uiteindelijk van metaal. En daarom zijn de achterkleppen bij een Ypsilon altijd zwart gebleven met een knipoog naar het ontwerp.  Deze is inmiddels zo zeldzaam dat hij dat zelfs in Italië is. Als ik het goed vertel zit de zeldzaamheid in de raamslingers in plaats van elektrische ramen en het chique beklede dashboard en natuurlijk zie je ze sowieso al bijna nooit meer.  Een jaar geleden kwam ik Wouter tegen in de stad en vertelde dat hij mij deze auto ging doneren. Begin dit jaar was het zover en mocht ik de Y10 toevoegen aan de verzameling. Met een beetje geluk binnenkort keuren. De reden dat deze de tand des tijds zo goed heeft doorstaan is omdat hij 15 jaar in Zuid-Frankrijk bij een vakantiehuis heeft gestaan.
 Op de dag dat onze Besteleend 55 jaar in ons trotse bezit is krijg ik deze schitterende foto’s die afgelopen zaterdag zijn genomen tijdens Kargadoor Zuidwolde.   Ik herinner mij dat ik begin dit jaar vertelde er naar uit te kijken om met de Starlet op pad te gaan. Hij staat er nog net zo! Soms kost alles zoveel moeite en energie dat ik gewoon dichtsla en niks lukt, zo ook de afgelopen maanden. Daarom schrijf ik veel in bij evenementen want dan heb ik een stok achter de deur om dingen te ondernemen. Vrijblijvend uit de losse pols komt niks van terecht.
Vorige week een nieuwe accu gemonteerd en eerdaags wassen en de boel controleren. Aanstaande zondag ingeschreven bij de oldtimerdag in Medemblik. Ik kijk er dan naar uit om heerlijk door de polder via Harderwijk Lelystad de dijk over te rijden via Enkhuizen naar Medemblik. En met deze Starlet is dat heerlijk genieten.  Toen pa de Commodore nieuw kocht in 1969 was ik 2 jaar jong. Dus vanaf die leeftijd heb ik geregeld op de achterbank gezeten tot mijn 11e want in 1978 is de Opel in de hoek gezet.  In 2013 is hij weer in oude glorie hersteld en sindsdien zit ik gewoon achter het stuur. Over dat stuur gesproken: Ma vertelde altijd dat het sturen zo loodzwaar ging dus toen ik de kans kreeg om voor €150,- een complete stuurbekrachtiging set van een B Commodore te kopen met de uitleg hoe het met een paar uur passend te krijgen greep ik mijn kans!  Het interieur is verder compleet origineel en niks aan gerepareerd of vervangen, alleen met een natte doek afgenomen. Heeft momenteel ook maar iets van 86.000km op de teller staan en nee niet klokje rond geweest.   De Alto van vriendin Denise. Verder nog niets mee gedaan behalve onderdelen zoeken. En dat valt niet mee al is het een van de jongste uit de verzameling. De hoedenplank was snel gescoord en ook de gebruikte ruitenwissermotor op de achterklep was geen probleem, en een nieuwe accubak new old stock! De chauffeursstoel was doorgezakt wat een beetje een kwaal is en die is gerepareerd. Een nieuwe Suzuki Alto sticker voor op de achterklep ligt klaar. Een week later wou ik er nog een bestellen voor de rode en toen waren ze uitverkocht, ik had dus de allerlaatste. Voor de Alto uit Zwijndrecht had ik deze al veel eerder besteld.  Voorschermen links zijn gewoon leverbaar maar rechts niet meer. Vriend Iwan (ja daar is hij weer) heeft een bruikbare gevonden op de sloop met een klein beetje werk. Hij gaat dit voor mij doen waar ik uiteraard weer enorm dankbaar voor ben.  Het enige wat onvindbaar is dat is een gaaf setje ruitenlikkers op nagenoeg alle portieren en nog een paar zaken zoals een handvat. Mede omdat de vierdeurs van deze serie al behoorlijk uit het straatbeeld is verdwenen.  Deze staat voorlopig in de wachtrij aan de druppellader want ik wil zoveel gedaan hebben. Maar ik weet uit ervaring dat je nooit te lang moet wachten met onderdelen zoeken. Wat je hebt, dat heb je mooi alvast binnen.
 Afgelopen weekend twee evenementen gedaan met de meest uiteenlopende auto’s die ik heb. De Hattemse klassiekertoertocht Hattem in de Subaru Mini Jumbo met een lengte van 3.20 meter en Oss on classic wheels in de Caprice van pa met een lengte meter van 5.39 samen met tante Tonny. Beide dagen veel plezier gehad en we hadden geluk met het weer.  Met een beetje fantasie zou je kunnen stellen dat de Mini Jumbo half zo lang is of de Caprice twee keer zo groot. Maar denk niet dat ik in de Subaru half genoten heb want die auto rijd geweldig. Het maakt mij weinig uit met wat ik op pad ga, ik geniet wel en mijn tante ook!
 We blijven nog even in de sfeer van evenementen. Als ik bij de auto ben, vertel ik uiteraard graag het verhaal en de bijzonderheden daarover, maar zwerf ook veel rond om vrienden op te zoeken en overal een praatje maken. Vriend Koen zit in de reclamewereld en die heeft er duidelijk goed verstand van. Koen heeft een bestandje gemaakt en zet er voor mij de teksten in die ik dan seal en met zuignap aan de binnenkant van het zijraam kan hangen.  Ik hang ze aan beide kanten op en maakte in Lelystad mee dat mensen ook daadwerkelijk aan beide kanten gelijktijdig stonden te lezen of de QR-code scanden die linkt naar de website.  En als ik ze dan toch heb leg ik ze hier in de werkplaats in iets aangepaste vorm onder de ruitenwisser. Dit doe ik op een evenement bewust niet onder de ruit want ze zijn er die met hun hele hebben en houden over je auto gaan hangen om te lezen.  Moeder zegt vaak: "Jij hebt hetzelfde als je vader. Overal heb je mensen die voor je klaar staan". Koen bedankt!  En zo won ik gisteren bij Bemmel on Wheels een mooie beker en poetsmiddelen voor 'Nice Original Detail'. Al met al een schitterende dag gehad en ik heb ervan genoten. Veel bekenden gesproken. Het leek wel zomer. Een jaar of zes geleden ben ik begonnen met het leegruimen van ons magazijn. Ik kan je verzekeren dat er veel lag, want het was sinds 1964 in gebruik als zodanig. Tussen aanvang en voltooiing heeft minstens een jaar gezeten want dan was ik bezig en kwam er weer één: "Dat moet je op Marktplaats zetten of daar aanbieden". En ondanks dat ik best sterk in mijn schoenen sta, werkt dat niet prettig. Zo had ik weer een turbo van een Iveco in mijn handen. Geen idee werkend defect of welk type. "Op Marktplaats of Facebook zetten, kun je er geld van maken!" - "Prima joh doe ik. Zet jouw 06-nummer er bij en regel het maar". Knop omgedraaid en alles weggeflikkerd, Ik was het helemaal zat want ik loop hier alleen en de dingen lukken mij niet meer zoals ik graag zou willen. Ik heb wel hulp van vrienden maar die wil ik ook niet teveel belasten. Pakweg vier jaar geleden begon de cyclus opnieuw met het voorste gedeelte in het bekledinghok. Je zet eens wat op Facebook en biedt mooi spul aan. Eindeloos vragen heen en weer en als laatst: "Waar zit je?" Apeldoorn! "Zo ver weg! Ik zal met mijn vrouw overleggen of het mag". - "Heeft iemand een stoel van een Mazda E2200?" Ja een mooie gerepareerde stoel plus bankje voor €85,-. "ZOVEEL?!" Ook daar was ik klaar mee en weg met alles, of ik gaf het aan iemand als ik wist er een plezier mee te doen. Dat gezeur kan ik niet meer tegen. Overigens zijn alle beginfoto’s dat ik al begonnen was met opruimen! Vooral het bekledinghok stond van links naar rechts ramvol en de schappen waren allemaal afgeladen vol. De laatste twee foto’s is hoe het er nu bijstaat en daar heb ik plezier in. En het doet ook meer recht aan de historie van het pand waar mijn opa en oma het autobedrijf hier hadden sinds 1932. Ze begonnen in 1925 dus volgend jaar bestaan we 100 jaar.
 Geregeld wordt ik verrast met leuke spullen. Bert die een tijd terug kwam met een Kever. Andre die op een modelautobeurs een Lancia Y10 miniatuur zag en gelijk aan mij dacht. En die Lancia schaal 1:1 in het echt was ook al een schitterende donatie door Wouter! Van Harry de ingelijste Citroën en de Michelin landkaart, maar van hem krijg ik veel. Radio,s zit ook wel oude voorraad van onszelf tussen maar ook daarbij denken ze vaak aan mij. Verkeersborden en wat nog meer. Leuk om te noemen is het bord wat bij de Nettenfabriek naast ons heeft gehangen. Garengrondstoffen hier lossen melden bij de receptie. Deze hing zo lang ik mij kon herinneren bij het laadperron 100 meter verderop in de Spoorstraat. En aangezien het oude gedeelte van de garage het oude koetshuis van de Nettenfabriek was tot 1932 komt de geschiedenis weer een klein beetje samen. Dank aan allemaal!  |
Index
Alles
Archief
December 2024
|
RSS-feed