© www.automuseumpje.nl 2022
Scroll naar beneden voor meer berichten. Onderaan de pagina kunt u verder of terug met <<vorige of >>volgende. Zoeken kan in de Index of via de zoekbalk.
2006 was het jaar dat ik deze Opel Astra G Bestel kocht bij de Opeldealer in Schiedam. Toen slechts 4 jaar jong maar wel 276.000 kilometer, wat je er niet aan afzag. Die kilometerstand staat er nu 17 jaar later nog steeds op want van de verkoop is helemaal niets maar dan ook niets terecht gekomen, terwijl de auto toen in staat van nieuw was. Soms gebeurt dat gewoon. Jarenlang heet hij achterop het veld gestaan toen ik hem uit de verkoop had gehaald. Vorig jaar voor oud vuil tevoorschijn getoverd en weer fris gemaakt. Wonder boven wonder is het nog steeds een auto in staat van nieuw en roestvrij op 2 kleine puntjes na. Maar dat was met een schroevendraaier, stukje schuurpapier en de pot gemiddeld wit snel verholpen. Het is nu een bestelauto die zeker niet in de verzameling mag ontbreken en waar ik enorm van geniet.
0 Opmerkingen
Ik kocht de Polo Steilheck in 2016 en de restauratie duurde 2 jaar. Een van de dingen waar ik gelijk gecharmeerd van was bij de Polo is dat heerlijke oubollige blauwe interieur. Weliswaar heb ik deze compleet opnieuw laten stofferen maar de basis was onverprutst, dat gold voor de hele auto!
Ten tijde van de Volkswagen Transporter T3 hadden we deze een enkele keer met stoffen bekleding in de verkoop en die was identiek aan de stof uit de Polo, alleen in de T3 was het meestal bruin. We hebben er letterlijk honderden van verkocht en daarmee is de Volkswagen Transporter T4 bij ons het meest verkochte model en generatie bestelauto. Logisch dus dat er een een plekje heeft gevonden in de verzameling. Deze kocht ik in 2008 in en is door de crisisjaren en mijn gezondheid in de loods terecht gekomen om al die jaren stof te happen. Vorig jaar heb ik hem gepoetst in de hoek gezet en daar staat hij prima naar mijn zin.
Vandaag op de kop af 20 jaar geleden haalde ik de LS400 op bij de dealer in Arnhem. Toen nog Tiemens, iets later Louwman. Met deze auto heb ik de meest mooie herinneringen gemaakt, veelal samen met mijn moeder maakten we de mooiste tripjes in de Benelux en Duitsland. Zelf heb ik er 680.000km mee gereden en dit is voor mij een van de meest dierbare uit de collectie. Dat ik de datum onthouden heb is niet zo moeilijk, het was en is mijn verjaardag
Een trots bezit! Zo noemde een vriend het toen ik hem zaterdag deze foto’s appte. Nog geen 23 uur later reed iemand mij tijdens een oldtimerevenement van achteren aan in de Commodore. Telefoneren of appen is uiteindelijk belangrijker dan genieten van de rit in je eigen oldtimer. Een vriend reed achter haar en zag het aankomen. Ik en de rest stond gewoon stil. De foto’s zijn genoeg gemaakt en slingeren links en rechts al rond op het net. Ben al een paar keer getagd.
54 jaar een bestelauto in bezit hebben, ons is het vandaag gelukt! Pa kocht 3 besteleendjes bij Mourik. Verkocht er een gelijk door en zette er een in als serviceauto. De ZJ-28-60 werd op reserve gezet in het magazijn (daar zijn per slot van rekening magazijns voor) en heeft daar gestaan tot 1980. In 1988 is deze vanwege afkeur in de romneyloods gezet waar hij tot 2010 heeft gestaan. Tussentijds is er nog een Volkswagen Transporter T2 pickup van Mourik geweest die ook als serviceauto was ingezet. De eerste besteleend heeft pa verkocht aan de zoon van een vriend die een drive in disco had.
Ongeveer 6 jaar geleden reed ik met deze Subaru Mini Jumbo de straat in. Heb je ingeruild zeker? Nee voor de verzameling gekocht. Je bent niet goed wijs. Koekblik en vul het zelf verder maar in. Het nodige laswerk goed uit laten voeren en toen ie klaar was ging ik ermee naar de spuiter. Zeker alleen de achterpaneeltjes waaraan ze het laswerk hebben gedaan? Nee rondom behalve de achterklep en het dak. Het antwoord van de spuiter: DAPPER! Moraal van het verhaal? Volg je eigen kop zoals pa het altijd zei. Overigens vond hij hem schitterend! Nu 6 jaar later zijn er denk ik nog maar een stuk of 25 bekend bij de R.DW. Ik heb het niet over de staat waarin ze verkeren en die kan ik ook niet beoordelen, al heb ik daar natuurlijk wel een beeld bij.
De Ford Scorpio V6 automaat is alweer 5 jaar in mijn bezit, waarvan de laatste 4 geschorst. Het werd tijd om ervan te genieten, dus vorige week heb ik hem uit het magazijn gehaald en inmiddels aan een mooie oldtimerdag meegedaan. Mijn Starlet P7 uit ‘87. Ik heb hem nu inmiddels 5,5 jaar en er zelf 7.500 kilometer mee gereden. Deze staat torenhoog in mijn favorieten. Met zijn 1000 cc en 4 bak is het een heerlijke auto om te rijden. Ik geniet van iedere kilometer.
Pa was altijd een echte coupé liefhebber. Morgen ga ik met de Commodore naar de Oldtimerdag in Vianen en zondag naar de Nationale Oldtimerdag in Lelystad en nee, dat doe ik niet met tegenzin. Het is een beetje traditie geworden om beide dagen met de Opel te doen. De Caprice komt vanzelf weer aan de beurt.
53 jaar geleden kreeg mijn grote broer Bert deze speelgoedauto van ome Hans en tante Els. Ze waren op een beurs voor inkoop van hun winkel en zagen dit liggen. Het werkt op batterijen en je stopt er een kaart in die het parcours bepaald. Er waren diverse modellen gebaseerd op echt bestaande prototypes. In dit geval de Buick Century Cruiser. Van al het speelgoed wat Bert ooit bezit heeft is werkelijk niets meer overgebleven. Maar deze heeft hij zijn hele leven gekoesterd. Vanwege zijn gezondheid is er nu een plekje vrijgemaakt in het museumpje, want museumwaardig is het zeer zeker! Een mooie herinnering aan onze oom en tante die beide niet meer leven.
Een tijdje terug ben ik in stijl naar een Porsche meeting geweest bij Porsche Centrum Gelderland. Op de terugweg via de Betuwe gereden om Gert en Betty te bezoeken, de vorige eigenaren van de Starlet P9 blue. Ik verheugde mij hierop om ze het eindresultaat te laten zien. Het zijn vooral de mensen achter de auto die het verhaal bijzonder en compleet maken. Zonder historie is het maar gewoon blik.
Vandaag werd ik onderweg naar Oale Brik Geesteren gespot op de A1 door een vriend. Gisteren door Autopics op de foto gezet in de Kever tijdens de Zederikdagen.
Een Fongers herenfiets uit de jaren '70. Sinds 1981 onaangeroerd en vrijwel in staat van nieuw. Emile Grenda, een vriend van mijn ouders in het verleden. Hij werkte in Europa voor IBM en Philips en zal deze rond 1976 nieuw gekocht hebben in Cloppenburg DE. Pa nam deze fiets over toen hij terug ging naar de USA in 1981. Er zitten volgens mij nog spekbanden op die uiteraard hun beste tijd gehad hebben. Moritz Willenborg heb ik gegoogled en het bestaat nog. Emile Grenda heb ik ook gegoogled en hij helaas niet meer. Hij overleed in december 2020 op 80-jarige leeftijd. Met hem hebben wij in 1981 onze mooiste kerstdagen ooit gevierd. Hij was een hele bijzondere man die veel had meegemaakt en een geweldige levenskunstenaar.
Een vroegertje vandaag. De Caprice en ik zijn klaar om naar de oldtimerdag in Zoetermeer te vertrekken.
Nieuwe koplampen, knipperlichten en een hele nette voorbumper die ik ruilde met een vriend voor een kop koffie. Wel zwart gelukkig, anders kost het te duur. Gelijk een beter aangezicht op de Cinquecento van meneer Cantarella. De oude lampen waren licht verroest en hadden een zwart binnenwerk wat duidelijk de verkeerde kleur was, nu zijn ze grijs. En zo gebeurt er iedere keer wel iets aan een auto.
De auto (of truck in dit geval) die het er langst staat van allemaal is deze 11 tons Dodge D500. Deze is om en nabij 55 jaar in ons bezit en staat inmiddels 26 jaar in de romneyloods. Zonder meer de meest bijzondere en indrukwekkende van allemaal.
Verreweg de jongste uit de verzameling is de Peugeot Partner van tante Tonny. Ik heb het al diverse malen meegemaakt dat juist collega garagehouders helemaal weg zijn van deze auto. Het is dan ook heel onwerkelijk om een 19 jaar oude bedrijfsauto in staat van nieuw te zien. We hebben eerder een aantal van ongeveer hetzelfde bouwjaar gehad in een conditie wat in de buurt kwam, maar dat was 15 jaar geleden. Dit kom je niet meer tegen!
De Astra G bestelauto. In driedeurs uitvoering begint deze al zeldzaam te worden, in de 5 deurs uitvoering trouwens ook. Het is al 18 jaar onze serviceauto en sinds 2017, het jaar dat ik de Lexus geschorst heb, mijn dagelijks vervoer. Het ding rijdt best en ik vermaak mij er prima mee. Uiteindelijk zal hij in de verzameling terecht komen waar ik hem al toe reken. In geld heeft deze nog amper waarde, maar ik tel de waarde op een andere manier.
Van 2 goede 1 slechte maken of een nieuw project? Eén ding is zeker, het verhaal past in mijn straatje. 2 juni 1964 kwam 'ome' Steven Pas tijdelijk bij ons werken. Hij had net geleerd voor kuikensekser. Drie maanden was de bedoeling, maar tot 2016 heeft hij nog werk voor ons verricht. Hij liep hier dus al eerder rond op het bedrijf dan ikzelf! Ome Steven rijdt in een knappe Mercedes C diesel automaat waar hij zuinig op is. Voor het praktische heeft er een '89-er Renault 5 1.1 SL 4 deurs naast gehad. Een goede vriend van hem kocht deze Renault in 2002 en reed ermee tot 2004. De auto was bijna op de ijzerbult terecht gekomen omdat hij kapot was. Ome Steven is niet voor een gat gevangen kunnen wij uit ervaring zeggen dus hij nam hem over. Een aandrijfas was voldoende om de Renault weer rijdbaar te maken en dat heeft de auto volgehouden tot 2018. In die tijd heeft de Renault veel bij ons op het terrein gestaan wanneer Steven hier aan het werk was. Sindsdien had Steven de auto in de schorsing omdat de dorpels reden tot afkeur waren. De restauratie van mijn Renault 5 bestel gaat met enige tegenslagen omdat ik de verkeerde mensen heb vertrouwd of gewoon domweg pech.
"Je mag de mijne wel hebben. Daar zitten een hoop nieuwe onderdelen aan". En aldus heb ik vanmorgen samen met vriend Evert de Renault opgehaald met zijn oprijtruck. Wordt vervolgd.. Alle auto’s krijgen bij mij de aandacht die ze verdienen. Bij de een wat sneller dan de ander maar ze komen allemaal aan de beurt. Voor de Fiat Cinquecento heb ik het lijstje al compleet. De nieuwe grijze koplampen zijn nagenoeg geregeld. Van een vriend kreeg ik een hele nette voorbumper. Op de sloop een achterbank gekocht die gebruikt gaat worden voor de stof om de chauffeursstoel te restaureren plus er lag een mooi vloermatje in met een net hakstuk, de huidige had zijn beste tijd gehad. De nieuwe set wieldoppen waS nog net niet eerder binnen dan de auto zelf, maar daar mankeerde weinig aan. Ook komt er een nieuwe complete uitlaat die iemand overbodig had in het schap te liggen. Voor de Alto uit Zwijndrecht een originele sticker via de dealer en bij een Suzuki sloperij vond ik een nieuw origineel linker voorscherm. De wieldoppen zijn niet netjes meer en daarvoor heb ik een nieuw set wieldoppen gevonden voorzien van Suzuki logo. Niet origineel maar beter dan de huidige. Tussentijds kan ik altijd nog verder zoeken. En als laatste de Starlet P8 bestel. Deze staat er al bijna 5 jaar en daarvoor had ik een hele waslijst aan benodigde onderdelen. Ik denk dat de lijst voor 98% is afgevinkt. De auto was afgekeurd op de dorpel links vanwege roest, plus er zat een vieze knik in. Een vriend heeft voor mij een dorpel op een sloperij eruit geslepen en die ligt hier nu klaar ter vervanging. Ook heeft hij een complete set kofferbakbeplating meegenomen. Een mooi fris stuur had ik al, net als originele Toyota veerpoten met veren en veerschotels.
Al met al dus druk geweest en een heel verhaal, maar het leuke is dat een aantal vrienden vaak meedenkt en helpt en soms ook onbekenden, waarvoor dank! Aan deze kant van de afscheiding van gaas had opa van Burik destijds zijn privé auto staan en later mijn ouders ook. Vaag kan ik mij herinneren dat de Commodore hier stond. Voor mij dus cultureel erfgoed en deze zal ik nooit verwijderen. Net als het kantoor van opa waar je nog net een stukje van kan zien in de linkerhoek.
Van de eenvoud van een auto kan ik steeds meer genieten. Deze '84-er Polo Steilheck kocht ik van de 2e eigenaar. Hij zat in 1991 bij zijn tandarts in de stoel die vertelde zijn assistente dat hij naar de dealer moest omdat hij een nieuwe auto had gekocht. "Wat doe je met de oude?". "Die heb ik ingeruild". De dag daarna ging de beste man naar dezelfde dealer en kocht de Polo om er vervolgens 25 jaar mee te rijden. Ik heb hem inmiddels dus ook alweer 8 jaar en veel moeite gedaan om hem naar mijn zin te maken. (Foto Albert Mensinga)
Meneer Cantarella uit den Haag, Sebastiano. Hij kocht 25 jaar geleden met zijn inmiddels overleden vrouw een hagelnieuwe fiat Cinquecento 900 S. Fiat dealer Preuninger in Delft was het adres waar hij voor Fl 16.157,- de auto kocht. In al die jaren reed hij en niemand anders 86.990 kilometer bij elkaar. Volledig compleet en gedocumenteerd met alle sleutels, aankoopfactuur, ingevuld boekje en alle onderhoudsfacturen tot en met de folders en ontvangstbewijs dat hij heeft ondertekend bij aflevering, heeft hij deze auto gekoesterd. Tot het moment dat zijn beide zoons overleg hadden gepleegd en hem de sleutels afnamen, over 2 weken hoopt Sebastiano 89 te worden. Ik kijk bijna nooit op Marktplaats, want dat loopt bij mij altijd verkeerd af, of goed, het is maar net hoe je het bekijkt. Hij stond ertussen. "Ik verkoop de auto van mijn vader die gaat stoppen met autorijden. Hij heeft hem nieuw gekocht". Het was vorige week donderdagavond dat ik de advertentie zag. Vrijdagmorgen dwaalde hij nog steeds door mijn hoofd en dan weet ik meer dan voldoende. Een half uur later was de koop rond aan de telefoon. =Afgelopen maandag vroeg in de avond reed ik samen met tante Tonny bij hun de straat in. Sebastiano stond op het balkon. Zijn zoon, schoondochter en kleinzoon ontvingen ons zeer hartelijk en snel reden we naar het postkantoor want het was krap aan tot sluitingstijd. Na nog even gezellig binnen gekletst te hebben ging de rit weer terug naar Apeldoorn. Sebastiano had inmiddels vertederend afscheid genomen van zijn auto. De truckers zullen niet blij met mij zijn geweest want ik heb de teller op 80 proberen te houden. De laatste 10 jaar reed hij nog maar een paar honderd kilometer per jaar, nog geen 300 in het laatste jaar. Overigens vertelde zijn schoondochter later nog dat ze diverse mensen hadden gezegd: "U kunt hem helemaal niet meer kopen!". Ook deze auto gaat weer alle aandacht krijgen die hij verdient. De nieuwe set wieldoppen zijn vanmorgen al geleverd en nieuwe koplampen komen, dan kijkt hij weer lekker helder uit zijn ogen.
In 10 dagen tijd is het filmpje van Autovisie alleen op YouTube al 32.000 keer bekeken en heb ik honderden overwegend mooie reacties mogen lezen, waarvoor dank. Dit had ik nooit verwacht! De jongere auto’s in mijn verzameling zijn iets wat ik uitsluitend naar eigen smaak en gevoel doe en het spreekt veel mensen aan. Het verhaal achter de auto weegt bij mij net zo zwaar en misschien wel zwaarder dan de auto zelf. Daar kan ik echt van genieten.
|
Index
Alles
Archief
November 2023
|